فلسفه قمه‌زنی چیست و از چه زمانی شروع شده استقمه‌زنی فلسفه صحیح اسلامی ندارد و شروع آن قرن‌ها پس از حادثه عاشورا بوده‌است. و هیچ دلیل و مستند قابل قبولی برای آن وجود ندارد.افرادی قمه بر سرمی‌زنند و برای مشروع جلوه دادن آن استناد به کار حضرت زینب می‌کنند که سر خود را به محمل زدند آیا این مطلب صحت دارد؟ و این توجیه درست است؟در رابطه با قمه زنی نه تنها هیچ دستوری از ناحیه شرع بر آن نرسیده است بلکه در صورت مضر بودن برای نفس و بدتر از آن چهره نامعقولی از دین نشان دادن، قطعا حرام و نامشروع است.در رابطه با روایتی که به حضرت زینب نسبت می‌دهند باید گفت:اولا: اینکه حضرت زینب سر را به چوبه محمل زده باشد، در کتب معتبر تاریخی نیامده و ساخته و پرداخته برخی افراد فاقد معلومات است، خصوصا که محدث محقق مرحوم حاج شیخ عباس قمی این مساله را صحیح نمی داند.ثانیا: چنانچه فرض کنیم که حضرت زینب به چنین عملی مبادرت کردهباشند، عمل حضرت زینب سلام الله علیها در چنین موردی حجت‌شرعی نیست، چرا که تنها سیره و عمل پیامبر صلی الله علیه و آله و امام معصوم علیه السلام می‌تواند ملاک عمل باشد.ثالثا: اگر آن خبر صحت داشته باشد (که ندارد) ممکن است آن حضرت بدون اختیار و دراثر فشار و اندوه به چنین عملی مبادرت کرده باشد. در این صورت نیز این عمل قابل احتجاج نیست و نمی‌تواند ملاک عمل دیگران باشد.

سوالات مربوط به ماه محرم - حسن میرحسینی

آیا گریه کردن حضرت آدم بر امام حسین علیه السلام بیانگر جبر در زندگی انسانی است؟این گونه حوادث یا علم پیشین الهی به افعال بندگان و پیشگویی آنها مستلزم جبر نیست. زیرا علم خدا در این موارد به چیزی Determinism تعلق گرفته که با اراده آزاد بندگان تحقق خواهد یافت. به عبارت دیگر تفکر جبرانگار بین علم پیشین الهی و فعل بندگان رابطه علت و معلولی می‌بیند. یعنی علم خدا را علت فرض می‌کند. زیرا می‌بیند اگر آنچه خدا می‌داند انجام نشود نافی علم مطلق الهی می‌شود. چنانکه شاعر گوید:می خوردن من حق ز ازل می‌دانست گر می نخورم علم خدا جهل بودو این بیان همان رابطه ترتبی و علی است. در حالی که واقع قضیه خلاف این است. یعنی چون بندگان افعالی را با اراده خود انجام می‌دهند خداوند می‌داند و از جمله آنها عمل شمر، یزید و… با امام حسین علیه السلام است. بلی شمر، یزید و… آزادانه می‌توانستند امام حسین علیه السلام رابه قتل نرسانند و اگر از اراده و اختیار خود چنین استفاده‌ای می‌نمودند، خدا هم می‌دانست که نمی‌کنند و اجبار هم نمی‌کرد و گریه آدم هم در کار نمی‌بود. سر این قضیه از نظر فلسفی آن است که خداوند فوق زمان و مکان است و برای او قبل و بعدی نیست، از این رو علم او به اعمال در همه زمان‌ها شبیه علم ما به یک حادثه در زمان حال است و همچنان که چنین علمی موجب جبری بودن اعمال مورد مشاهده ما نیست، حضور عمل نزد خداوند نیز چنین است.

سوالات مربوط به ماه محرم - حسن میرحسینی

گریه تجسم عینی تاثرات درونی و عاطفی است و دارای اقسام گوناگونی می‌باشد که هر یک آثار و نتایج ویژه‌ای دارند. از نظر روان‌شناسی گریه دارای اهمیت بسیاری است و فشار ناشی از عقده‌های انباشته در درون انسان را می‌کاهد و درمان بسیاری از آلام و رنج‌های درونی انسان می‌باشد. در حقیقت اشک چشم سوپاپ اطمینانی برای روح و جسم آدمی است که در شرایط بحرانی (اندوه و یا شادمانی فراوان) موجب تعادل او می‌گردد. از نظر عرفا نیز، گریه زیباترین و پرشکوه‌ترین جلوه تذلل بنده و اظهار عجز و تسلیم و عبودیت در پیشگاه معبود قادر متعال است.
به قتل نرسانند و اگر از اراده و اختیار خود چنین استفاده‌ای می‌نمودند، خدا هم می‌دانست که نمی‌کنند و اجبار هم نمی‌کرد و گریه آدم هم در کار نمی‌بود. سر این قضیه از نظر فلسفی آن است که خداوند فوق زمان و مکان است و برای او قبل و بعدی نیست، از این رو علم او به اعمال در همه زمان‌ها شبیه علم ما به یک حادثه در زمان حال است و همچنان که چنین علمی موجب جبری بودن اعمال مورد مشاهده ما نیست، حضور عمل نزد خداوند نیز چنین است.

سوالات مربوط به ماه محرم - حسن میرحسینی

امروز بیش از چند قرن پیش، حسین بن علی در دنیا شناخته شده است. امروز وضع به گونه‌یی است که متفکران و روشنفکران و آنهایی که بی‌غرضند، وقتی به تاریخ اسلام برمی‌خورند و ماجرای امام حسین را می‌بینند، احساس خضوع می‌کنند. آنهایی که از اسلام سر در نمی‌آورند، اما مفاهیم آزادی، عدالت، عزت، اعتلاء و ارزشهای والای انسانی را می‌فهمند، با این دید نگاه می‌کنند و امام حسین، امام آنها در آزادیخواهی، در عدالت‌طلبی، در مبارزه‌ی با بدیها و زشتیها، در مبارزه‌ی با جهل و زبونی انسان است. 

اشک باید رازدار باشد: بایدها و نبایدهای عزاداری حسینی از منظر رهبر معظم انقلاب - مرتضی مفید نژاد

درباره مسأله عاشورا و قیام حسین بن علی علیه‌السلام، از اولین روزهای وقوع این حادثه چه به وسیله شاهدان عینی، چه به وسیله ائمه معصومین علیهم‌السلام و چه به وسیله دیگران شعراء و خطباء و گویندگان سخن زیادی گفته شده است، اما حقیقتا سخن برای گفتن در این وادی هنوز زیاد است. به قول مولویگر بگویم شرح این معنا تمام صد قیامت بگذرد وین ناتمام‌در این سالهای اخیر قبل از پیروزی انقلاب هم بحثهای فراوانی در ابعاد مختلف این حادثه عظیم تاریخی شد و همچنین بعد از انقلاب. اما هنوز ملت اسلام و همه ملتهای مسلمان در دنیا احتیاج دارند که حقیقت و ماهیت این حادثه را بیش از پیش مورد دقت و تعمق قرار بدهند، درس عجیبی است درس عاشورا و به گمان بنده، یگانه علاج امروز دنیا همین است که درس حسین بن علی را بفهمند و به آن عمل کنند و ما ملت مسلمان ایران اگر همین توفیق را پیدا کنیم که این درس را برای مردم دنیاتشریح کنیم و انعکاس این درس را در زندگی خودمان، در انقلابمان، در جنگمان، در محیط اجتماعیمان، به دنیا نشان بدهیم بزرگترین خدمت را به آگاهی ملتهای مظلوم کردیم. 

اشک باید رازدار باشد: بایدها و نبایدهای عزاداری حسینی از منظر رهبر معظم انقلاب - مرتضی مفید نژاد