#سوره_مبارکه_حاقه

 حاقه ابتدایش حق است و انتهایش حق
آن چیزی که در تمام سوره جریان دارد جریان حق است.
حقی که اگر با آن مواجهه درستی صورت گیرد سبب نجات و اگر در مقابلش طغیان و عصیان باشد سبب هلاکت است.

 سخن از قوانین حق حاکم بر عالم هستی است.
آنکه اهل یمین است به واسطه برخورد صحیح با قوانین جاری حق، بهره مند از نعمات دنیوی و اخروی الهی است.
و آنکه اهل شمال است، در مقابل قوانین حق عصیان کرده و زمینه هلاکت خود را فراهم کرده است.
باور آن که حق آن است که همه بهره مند از نعمات باشیم، زمانی حاصل می شود که علم به حقیقت این دنیا و فانی بودنش را در خود تقویت کرده باشیم.
با چنین باوری در نزد اهل یمین، مال برای همه و قسط و عدل لازمه حیات طیبه است.
و آنچه سبب خسران و نابودی اهل شمال است، خروج از اعتدال و خواستن مال برای خود است.
و این مواجهه غلط با قوانین حق حاکم بر این عالم موجب بهره مندی اهل شمال از عذاب الهی میگردد.

خدا کند، که خوب جریانات حق را شناخته و در مقابل قوانین حاکم بر عالم هستی فرمانبردار بوده و به سبب آن باور، در همه حال اهل انفاق باشیم.

انسان شناسی(خود شناسی)

برتری و کرامت انسان بر سایر مخلوقات

«وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَني‏ آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلى‏ كَثيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضيلا»

به یقین فرزندان آدم را کرامت دادیم و آنان را در خشکی و دریا[بر مرکب هایی که در اختیار شان گذاشتیم] سوار کردیم و به آنان از نعمت های پاکیزه روزی بخشیدیم و انان را بر بسیاری از آفریده های خود برتری کامل دادیم.(اسراء:70)

توضیح:

خداوند متعال انسان را از همان ابتدای خلقتش متمایز از سایر مخلوقات زمینی آفرید و به او اختیار و اراده داد تا آگاهانه به قرب الهی راه یابد. این آیه از کرامت و برتری انسان نسبت به بسیاری از آفریده های پروردگار حکایت دارد. شرافت انسان بر سایر مخلوقات، مرهون بهره مندی او از نعمت عقل و اختیار است. ناگفته پیداست که چنانچه انسانی از این نعمت بهره نگرفته و غرایز حیوانی را در خود تقویت نماید، نه تنها برتر از حیوانات و جنیان نیست؛ بلکه از آنها پست تر نیز خواهد بود.

از این آیه روشن می شود که اسلام همواره کرامت انسان را مد نظر قرار داده و هدف از تمام تکالیف الهی را، رساندن آدمی به جایگاه و منزلت واقعی خویش دانسته است؛ منزلتی که جز با بندگی خداوند حاصل نمی گردد.

حدیث:

پیامبر اکرم صل الله و علیه و آله: «هیچ چیز نزد خدا گرامی تراز فرزند آدم نیست، عرض شد: ای پیامبر حتی فرشتگان؟ فرمود: فرشتگان بسان خورشید و ماه ، مجبورند».

در مواقعی که ماه رمضان با روزهای بلند و گرم مقارن می شود، یکی از مشکلات اساسی روزه داران تشنگی در طول روز است. محدود کردن مصرف نمک در وعده های افطار و سحر در این دوران بسیارمهم و کمک کننده است. دریافت اضافه نمک بدن را مجبور به واکنش نموده و برای دفع این مقدار مازاد نیاز، مقادیر قابل توجهی آب از بدن دفع می گردد، لذا توصیه می شود به غیر از مقدار نمک اندکی که برای طبخ غذا لازم است به غذا نمک اضافه شوده، هیچ مقداراضافه تری سر سفره به غذا اضافه نشود. علاوه بر آن مصرف میوه و سبزی کافی می تواند در طول روز از بروز تشنگی زودرس جلوگیری نماید بهتر است میوه در فاصله افطار تا سحر و سبزی در هر دو وعده افطار و سحر و سالاد بخصوص در وعده  سحر مصرف شود.

علاوه بر آن مصرف غذاهای با پروتئین بالا مانند انواع کباب ها( جوجه کباب، کوبیده،برگ و مرغ…) در وعده سحر مناسب نبوده و سبب بروز تشنگی در ساعات اولیه روز می شود.همچنین در این ایام باید از حضور غیر ضروری در معرض نور خورشید اجتناب کرد.

#سوره-قدر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏

إِنَّا أَنْزَلْناهُ في‏ لَيْلَةِ الْقَدْرِ (1)
وَ ما أَدْراكَ ما لَيْلَةُ الْقَدْرِ (2)
لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ (3)
تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ (4)
سَلامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ (5)

به نام خداوند رحمان و رحيم

ما اين قرآن عظيم الشان را (كه رحمت واسع و حكمت جامع است) در شب قدر نازل كرديم (1).
و تو چه مى‏دانى شب قدر چيست؟ (2).
شب قدر (در مقام و مرتبه) از هزار ماه بهتر و بالاتر است (3).
در اين شب فرشتگان و روح (يعنى جبرئيل) به اذن خدا از هر فرمان (و دستور الهى و سرنوشت خلق) نازل مى‏شوند (4).
اين شب رحمت و سلامت و تهنيت است تا صبحگاه (5).

*** صوت تدبر در سوره قدر (تدریس شده توسط آقای علی سبوحی) تقدیم می گردد.

​امیرالمؤمنین آن مؤمنی است که در طول مدّت سیزده سال بعثت، هرگز ایمانش مخفی نبود، جز همان چند روز اوّل. مسلمانها چند سال ایمان مخفی داشتند، امّا همه میدانستند که امیرالمؤمنین از اوّل ایمان آورده است، و ایمان او مخفی نبود. 

این را درست تصوّر کنید: همسایه‌ها اهانت میکنند؛ بزرگان جامعه اهانت و سختگیری میکنند؛ شاعر و خطیب مسخره میکند؛ پولدار و آدم پست و رذل اهانت میکند! و امیرالمؤمنین در میان این امواج سهمگینِ مخالف، محکم و استوار، مثل کوه می‌ایستد و میگوید: من خدا را شناخته ام، و راه را یافته ام، و بر آن پافشاری میکند. این شجاعت است، امیرالمؤمنین (علیه السّلام) در تمام مراحل زندگی، در مکّه و در مدینه این شجاعت را از خود نشان داده است.

?نقش نگار: مروری بر زندگانی امیر المومنین علی علیه السلام، ص۲۳