شعر بهاری
آمد بهار و بوستان شد رشك فردوس برين
گل ها شكفته در چمن، چون روي يار نازنين
گسترده باد جانفزا، فرش زمرّد بي شمر
افشانده ابر پُر عَطا، بيرون ز حد، درِّ ثمين
از ارغوان و ياسمن، طرف چمن شد پرنيان
وز اُقحوان و نسترن، سطح دَمَن ديباي چين
از لادن و ميمون رسد،… بیشتر »
نظر دهید »
نشانه
ياد خدا همچون باران بهارى است كه چون بر دل ببارد گلهاى بيدارى، توجه، احساس مسؤوليت، روشنبينى و هرگونه عمل مثبت و سازندهاى را مىروياند. بیشتر »