یک ساعت از شبانه‌روز را برای خودت بگذار!
حکمت ها و اندرزها در کلام استاد مطهری
یک ساعت از شبانه‌روز را برای خودت بگذار!
بزرگان همیشه توصیه مى‌کنند هر مقدار کار زیاد دارى، در شبانه‌روز یک ساعت را براى خودت بگذار. ممکن است شما بگویید من هیچ ساعتم براى خودم نیست، تمام اوقاتم براى خدمت به مردم است. نه، اگر تمام ساعات انسان هم وقف خدمت به خلق خدا باشد، در عین حال انسان بى‌نیاز از اینکه یک ساعت را براى خودش بگذارد نیست.
یک ساعت یا بیشتر در شبانه‌روز را انسان واقعاً براى خودش بگذارد؛ یعنى در آن لحظات برگردد به خودش، خودش را هرچه هست از خارج بِبُرد، به درون خودش و به خداى خودش باز گردد و در آن حال فقط و فقط او باشد و خداى خودش و راز و نیاز کردن و مناجات با خداى خودش و استغفار کردن.
خود استغفار یعنى محاسبة النفس کردن، حساب کشیدن از خود. حساب کند در ظرف این 24 ساعت من چه کردم؟ فوراً براى او روشن مى‌شود که فلان کارم خوب بود، خدا را شکر مى‌کند؛ فلان کار را خوب بود نمى‌کردم، تصمیم مى‌گیرد دیگر نکند و استغفار مى‌کند.
استاد مطهری، تعلیم و تربیت در اسلام، ص۲۲۷
