«إنَّما وَلِیکمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکعُونَ »

سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانى [مانند على بن ابى‏طالب‏اند] كه همواره نماز را برپا مى‏دارند و در حالى كه در ركوعند [به تهيدستان] زكات مى‏دهند.(سوره مائده، آیه 55)

شان نزول آیه

در شأن نزول آیه آمده است: سائلی وارد مسجد شد و از مردم درخواست کمک کرد. کسی چیزی به او نداد. حضرت علی علیه السلام در حالی که به نماز مشغول بود، در حال رکوع، انگشتر خود را به سائل بخشید. در تکریم این بخشش، این آیه نازل شد.
عمّار یاسر می گوید: پس از انفاق انگشتر در نماز و نزول آیه بود که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:«مَن کنتُ مولاه فعلی مولاه».

توضیح و پیام ها 

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در غدیرخم، برای بیان مقام حضرت علی علیه السلام این آیه را تلاوت فرمود. و خود علی علیه السلام نیز برای حقّانیت خویش، بارها این آیه را می خواند
 امام صادق علیه السلام فرمودند: منظور از الَّذِینَ آمَنُوا…، علی علیه السلام و اولاد او تا روز قیامت هستند.
 امام باقر علیه السلام فرمود: «خداوند پیامبرش را دستور داد که ولایت علی علیه السلام را مطرح کند و این آیه را نازل کرد
ولایت فقیه در راستای ولایت امام معصوم است
 اسلام، هم دین ولایت است و هم دین برائت. هم جاذبه دارد و هم دافعه
روح ولایت پیامبر و علی علیهما السلام، شعاع ولایت الهی است. «وَلِیکمُ»
 کسانی که اهل نماز و زکات نیستند، حقّ ولایت بر مردم را ندارند.
 هرگونه ولایت، حکومت و سرپرستیی که از طریق خدا و رسول و امام نباشد، باطل است.
توجّه به خلق برای خدا در حال نماز، با اقامه نماز منافات ندارد.
کسی که نسبت به فقرا بی تفاوت باشد، نباید رهبر و ولی شما باشد.
کارهای جزئی(مثل انفاق انگشتر) نماز را باطل نمی کند.
منابع: تفسیر نور، ج 2، ص318-پرسش ها و پاسخ ها، ص، 276