از ابزار هم فکری، تفکر است.
اینکه چند درصد از فکر شما در هم فکری دخالت داشته و چند درصد فکر طرف مقابل، مورد توجه است.
بالا بردن میزان فکر طرف مقابل در امور می تواند همفکری ایجاد کند. من نیاز دارم فکر آنها را در کار مشارکت بدهم تا بتوانم با آنها هم فکری کنم.
مثلا در نقش مادری گاهی افراط می کنیم. فکر می کنیم در این موضع ما بهتر می دانیم ولی به شرط استفاده از فکر طرف مقابل، هم فکری محقق می شود.
حتی در نقش همسری فکر می کنیم ما بهتر می دانیم و اگر فلان اتفاق می افتاد بهتر بود. درحالیکه این نگرش سبب نزدیکی و همفکری نمی شود. پس من باید توجه کنم چقدر در امورات مشترک از فکر طرف مقابلم استفاده می کنم.

ذیل کتاب بلوغ با هم بودن استاد اخوت (شرح خانم سها)