من حدرک ، کمن بشرک . -ج / 59
کسی که تو را هشدار میدهد مانند کسی است که به تو مژده می‏دهد .
شرح :
گاهی پدر و مادرها ، و بزرگترها ، و دوستان خوب و دلسوز ، از روی خیرخواهی ، و برای آن که ما را از انجام کارهای بد باز دارند ، مجبور میشوند به جای نرمش و ملایمت ، با لحنی تند و درشت ، هشدار دهند و ما را ، از کاری که می‏خواهیم انجام دهیم ، بر حذر و بیمناک سازند .
ممکن است بعضی افراد ، اینگونه بر حذر داشتن را خوش نداشته باشند ، و از لحن تند و هشدار دهنده کسی که با درشتی از انجام کار بد آنها جلوگیری میکند ، ناراحت شوند .
ولی ، فرزند عزیز ، این را بدان که : وقتی کسی با درشتی و تندی ، به تو هشدار میدهد و از انجام کارهای بد تو جلوگیری میکند ، مثل کسی است که بالحنی ملایم و مهرآمیز ، به تو مژده‏یی را میدهد .
به عنوان مثال : وقتی کسی تو را از تنبلی در مدرسه و بازیگوشی در خانه باز میدارد ، و بالحنی تند میگوید : «در خواندن درسهایت تنبلی نکن ، چون بیسواد و بیکاره بار می‏آیی و بدبخت میشوی»، مثل کسی است که به تو مژده میدهد و میگوید : «شاگرد اول شده‏ای و بزرگترین جایزه نصیب تو شده است».
پس ، از هشدار و انتقاد سازندهناراحت نشو بلکه خوشحال و متشکر باش زیرا انتقاد بجا ، انسان را متوجه اشتباه خود میکند و باعث برطرف شدن عیب و ایراد میگردد .
پندهای کوتاه از نهج البلاغه - بنیاد نهج البلاغه