نماز روشن
امام در بیمارستان بود. قرار بود فردا صبح جراحی‌شان کنند. امام روی تخت نشسته بود و آیه‌های قرآن را زمزمه می‌کرد.
ساعت ده شب، به دلیل ضعف شدید به بدنش خون تزریق کردند. خوابید. نیمه‌های شب بیدار شد. وضو گرفت و کنار تخت، روی جانماز ایستاد تا نماز بخواند.
آن شب، نخستین شبی بود که روح‌الله درحالی نماز شب می‌خواند که چراغ اتاقش روشن بود.