اما این مقصد و هدفی که خداوند برای ما طراحی کرده چیست؟ این هدف باید برای خودمان و فرزندانمان روشن و شفاف باشد. هر روز باید با یاد این هدف بزرگ از خواب بیدار شویم و هر قدمی که در زندگی برمی داریم، نسبت آن را با این هدف بررسی کنیم.

این مقصد بزرگ که حتما به آن می رسیم کجاست؟ قرآن به عنوان نقشه راه این مقصد را به ما نشان می دهد. یکی از آیاتی که مقصد و هدف خداوند را معرفی می کند، چنین می فرماید:

(وَتُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَيْتَةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ)(قصص: ۵)

ما می خواهیم بر مستضعفان زمین منت نهیم.

تو رو خدا ببینید خداوند چقدر دقیق و حساب شده سخن می گوید. می فرماید: «ما اراده کردیم.» این مسئله مسئله اراده خداوند است.

خدا تصمیم گرفته یعنی…..

اراده خداوند یعنی تصمیم قطعی او هیچ مانعی برای تحقق این اراده وجود ندارد. او فرموده است: (إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ)(یس: ۸۲)

فرمان او چنین است که هرگاه چیزی را اراده کند تنها می گوید: «باش» و آن فوراً موجود می شود.

برخی افراد قدرت اراده خدا را نادیده می گیرند. اما آقاجان اراده خداوند با اراده ما زمین تا آسمان فرق دارد.

اراده ما ممکن است به در و دیوار بخورد، اما اراده خداوند چطور؟ هیچ چیز نمی تواند مانع اراده او شود. با صدای بلند بگو هیچی!!

خداوند در اینجا اراده خود را به رخ ما می کشد و

می فرماید: «ببین عزیزم من اراده کردم. حواست هست؟ من وقتی چیزی را بخواهم حتماً محقق خواهد شد. تردید نکن.

حالا خداوند چه اراده کرده است؟ خداوند می فرماید: «ما اراده کردیم منت بگذاریم بر مستضعفان و می خواهیم آن ها را امامان زمین رؤسا و فرماندهان زمین قرار دهیم و می خواهیم آنها را وارث ثروت و قدرت زمین کنیم‌‌‌‌‌‌

خدا چه تصمیمی گرفته؟ شما بشوی وارث قدرت و ثروت. معنای آیه این نیست که خداوند فقط می‌خواهد مستضعفان زمین را نجات دهد، یعنی امامی برای آنها بفرستد که نجاتشان دهد بلکه خود مستضعفان در این مسیر نقش آفرین هستند. خداوند می فرماید: «ما می‌خواهیم بر مستضعفان منت بگذاریم و دو ویژگی به آن ها بدهیم؛ اول اینکه آنها را امام قرار دهیم! خداوند می خواهد مستضعفان «ائمه شوند؛ مدیران، فرماندهان و اداره کنندگان زمین نه اینکه فقط نجات یابند. بعد از آن می فرماید: (وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ) در اینجا خداوند دوباره واژه (نجعلهم) را تکرار می کند. چرا؟ برای تأکید. خداوند می توانست بگوید ما آنها را امامان و وارثین زمین قرار می دهیم اما با تکرار این واژه می خواهد بگوید: «من دو کار با شما مستضعفان انجام می دهم یکی اینکه شما را امامان زمین قرار می دهم و دیگر اینکه شما را وارثین زمین قرار می دهم.

البته یک کار سوم نیز هست که خداوند در این آیه از آن حرف نزده است، زیرا واضح است نجات مستضعفان پس از نجات این دو کار دیگر اتفاق می افتد.

وارثین یعنی چه؟

علامه طباطبایی در تفسیر این آیه می فرماید: وارثین یعنی وارثین قدرت و ثروت زمین، خداوند می خواهد مستضعفین را وارث این قدرت و ثروت کند.

وراثت و ارث به طوری که راغب گفته به معنای انتقال مالی است به تو بدون اینکه معامله ای کرده باشی و مراد از وراثت زمین، این است که سلطنت بر منافع، از دیگران به صالحان منتقل شود و برکات زندگی در زمین مختص ایشان شود و این برکات یا دنیایی است که بر می گردد به تمتع صالحان از حیات دنیوی و یا این برکات اخروی است که عبارت است از مقامات قربی که در دنیا برای خود کسب کردند. چون این مقامات هم از برکات حیات زمینی است هر چند که خودش از نعیم آخرت است» (ترجمه تفسیر المیزان ج ۱۲، ص ۲۶۶).

اما یادت باشد اگر خداوند اراده کرده که این اتفاق بزرگ بیفتد این اراده بدون تو محقق نمی شود. درست است که من اراده کرده ام ولی تو برای تحقق اراده من باید تو در این نقشه الهی نقش خود را ایفا کنی

چقدر پای کار ظهور هستی؟

خداوند می فرماید من جهانی را به سوی ظهور می کشانم

اما تحقق این اراده به تو بستگی دارد.

اراده خداوند با سپاهی از آسمان محقق نمی شود.

بلکه اراده تو باید وسط بیاید، تو تصمیم بگیری، وارد میدان شوی و اراده خدا را محقق کنی اگر این کار را انجام دهی زمین و آسمان نیز به کمک تو خواهند آمد.

خداوند می فرماید: «وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ)(فتح: ۴و۷)؛ سپاه آسمان و زمین برای من است. اما برای تحقق اراده من که ظهور است تو باید وارد میدان شوی.

من جهانی را به سوی ظهور می کشانم اگر هستی بسم الله! اگر نیستی کار من خداوند لنگ تو نیست. اما اگر می خواهی نقش آفرین باشی، حالا به تو خواهم گفت چگونه؟