- مسافرت های نوروزی باید همراه با عبرت آموزی از دیدن پدیده‌ها و توجه به دنیای آخرت باشد
در ایام نوروز و بهار که طبیعت دو باره زنده می‌شود و زمینِ مرده، بیدار و رستاخیر طبیعت است؛ مسافر مؤمن را به یاد آخرت می اندازد: «يُخْرِجُ الْحَيَ‏ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِ‏ وَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ كَذلِكَ تُخْرَجُونَ[روم/19] او زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون خواهد آورد و زمين را پس از مردنش حيات می‌بخشد، و به همين گونه روز قيامت(از گورها) بيرون آورده می‌شويد.»
در آیه 9 سوره روم، عبرت آموزی از گذشتگان را به انسانهای مسافر تذکر می‌داد؛ در آیه اخیر، عبرت آموزی از طبیعت را به انسان یادآور می‌شود؛ طبیعتی که رویش آن در بهار، بعد از مرده بودن زمین در زمستان، بیانگر زنده شدن و برخاستن مجدد انسان از قبر، بعد از مردن اوست.دیدگاه عبرت آموزی مؤمن از آثار گذشتگان، باید سیر و سمت آخرتی و معنوی داشته باشد. مسافر مؤمن، در ایام نوروز و با دیدن رویش طبیعت و مناظر طبیعی، پی به رویش اعمال انسانها در آن جهان خواهد برد.