ماه خدا
در ارزيابي و قدرشناسي از ماه ها در روايات دو نگاه وجود دارد:
گاهي ماه رجب را «ماه خدا» ، ماه شعبان را «ماه رسالت » ، و ماه رمضان را «ماه امت » ناميده اند و گاهي برعكس، ماه رجب را «ماه ولايت و امامت » و ماه شعبان را «ماه نبوت » و ماه رمضان را «ماه خداوند» معرفي كرده اند .
اين دو گونه روايات مولود دو نگاه و دو زاويه ديد است .
اسوه عارفان و مجاهدان روزگار ما امام خميني قدس سره پيوند و ارتباط اين سه موضوع را در آداب الصلاة چنين آورده است:
«شيخ عارف شاه آبادي رحمه الله مي فرمودند كه شهادت به ولايت در شهادت به رسالت منطوي است، زيرا كه ولايت باطن رسالت است و نويسنده گويد: كه در شهادت به الوهيت، شهادتين، منطوي است جمعا و در شهادت به رسالت، آن دو شهادت نيز منطوي است، چنانچه در شهادت به ولايت آن دو شهادت ديگر منطوي است والحمد لله اولا وآخرا .»
از امام كاظم عليه السلام چنين بازگو شده است:
«رجب نهر في الجنة، اشد بياضا من اللبن واحلي من العسل، من صام يوما من رجب سقاه الله عزوجل من ذلك النهر ; رجب نام نهري در بهشت است كه از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر است . هر كس يك روز از [ماه] رجب را روزه بگيرد، خداي عزوجل از آن نهر به او آب دهد .»
امام صادق عليه السلام از پدران خويش نقل مي كند كه علي عليه السلام خوش داشت انسان خود را چهار شب در سال براي عبادت فارغ سازد; اولين شب ماه رجب، شب عيد قربان، شب عيد فطر و شب نيمه شعبان .
اهميت ماه عظيم رجب به حدي است كه علامه مجلسي رحمه الله در فضيلت آن ماه و روزه آن بيش از چهل حديث در جلد نود و چهارم بحار الانوار آورده و با عبارات گوناگون، عظمت، فضيلت، قداست و عنايات خاص الهي را در اين ماه ياد آور شده است .
