ما آبروى فقر و قناعت نمى‌بريم
با پادشه بگوى كه روزى مقدرست

اشاره است به آيه 6 سوره هود:

«وَ مٰا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلّٰا عَلَى اللّٰهِ رِزْقُهٰا وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهٰا وَ مُسْتَوْدَعَهٰا كُلٌّ فِي كِتٰابٍ مُبِينٍ»
و نيست هيچ جنبنده‌اى در زمين مگر بر خداست روزيش و مى‌داند قرارگاهش را و امانت‌گاهش را همگى باشد در كتابى روشن و اشاره به حديث «الفقر فخرى و به افتخر» فخر من در فقر من است و بدين فقر مى‌نازم.(اثر پذيرى حافظ از قرآن و احاديث/ مرکز نور)