غبار زائر حسین علیه السلام ، نجاتبخش است
علامۀ امینی (ره) در جلد ششم الغدیر نقل میکند پدر و مادری ناصبی ، دشمن اهلبیت : ، در بحرین زندگی میکردند که بچهدار نمیشدند . آنها پنج یا ده سال بود که ازدواج کرده بودند . یک شب آن زن و شوهر برای خدا نذر کردند که اگر خداوند متعال فرزندی به آنها بدهد ، هجده و نوزده سالش که شد ، او را غرق اسلحه کنند تا در راه کربلا برود و به غارت اموال زوّار حسین و کشتن زائرانش بپردازد . خدا هم این نذر را قبول کرد . آنها بچهدار شدند . آن پسر ، هجده و نوزده سالش که شد ، پدر و مادرش او را صدا کردند و به او گفتند ، ما چنین نذری کردیم . او هم که خودش ناصبی شده بود ، قبول کرد . او را مسلح کردند و نشانی راه کربلا را به او دادند . او به راه کربلا رفت و برای انجام مقصودش درگودالی پنهان شد . گاهی از آن گودال سر میکشید تا ببیند آیا جمع زوّاری به کربلا میروند تا او از آن گودال بیرون بجهد و پس از کشتنشان ، اموالشان را ببرد . چون روز اول بود ، کمی که منتظر ماند ، خسته شد و درون همان گودال به خواب سنگینی رفت . در خواب دید که قیامتهست و افرادی آمدند و مچ او را گرفتند و گفتند ، به دادگاه بیا ، هم قاتلی و هم دزدی . در قیامت راه فراری هم برای کسی نیست . وقتی او را داخل آن دادگاه میکنند ، میگویند ، این فرد محاکمه ندارد ؛ پروندهاش را باز نکنید و او را خجالت ندهید . او هنوز کسی را نکشته است ، هر چند نیت آن را داشته ، و مالی را هم نبرده ، هر چند نیت آن را داشته است . او اهل نجات است ؛ چون عدهای از زائران حسین (ع) هنگامی که او خواب بود ، آمدند و رد شدند و گرد و غبارشان ، بر روی لباسهای این فرد ریخته و او اکنون بوی حسین (ع) را میدهد . او نباید به جهنم برود . که ناگهان بیدار میشود و اسلحهاش را دور میاندازد و شمشیر و خنجرش را پرت میکند و با پای پیاده به طرف کربلا میدود و به زیارت حرم امام حسین (ع) میرود . •
علامة امینی (ره) میگوید : حسین جان ، گرد و غبار زائرت که آدم را از جهنم نجات بدهد ، دیگر بودن با خودت با آدم چه میکند ؟
این نگاه ، نگاه خدا به اباعبدالله حسین (ع) است .
و امّا چگونه ما موقعیت امام حسین (ع) در قیامت را بفهمیم ؟ وقتی در دنیا نتوانستیم این موقعیت را بفهمیم ، آیا در قیامت خواهیم توانست آن را بفهمیم ؟ به راستی ، ما ورود او را و نگاه به او را در قیامت و محشر نمیدانیم .
نگاهی به مقام امام حسین ( علیه السلام ) - حسین انصاریان