ظرفيت معرفي اهل‌ بيت علیهم‌السلام و سيرۀ ایشان، بيش از ظرفيت اسلام فقاهتي و شريعتي است. اسلام شريعتي اهل حلال و حرام است و بايد هم این‌طور باشد؛ اما در تبليغ دين و گفتمان ديني بايد بر مفاهيم مهم‌تر تمرکز کرد. علَمي که در معرفي اسلام، بر نماز و روزه و خمس و… تأکيد خاص مي‌کند، نسبت به علَمي که به نام اهل ‌بيت علیهم‌السلام بوده و دربرگيرندۀ معرفت، غيرت، محبت، ايثار و ديگر عناصر انساني است، موفقيت کمتري در جذب افراد دارد. علَم دوم، پس از جذب افراد، آهسته ‌آهسته احکام ديني را هم بيان مي‌کند. علَم امام حسين علیه‌السلام کشش ويژه‌اي دارد و مي‌توان در مجالس عزاداري ايشان، کم کم مطالب ديگر را هم بيان کرد؛ يعني در مجلس امام حسين علیه‌السلام حتي مشروب‌خور هم مي‌آيد و نبايد جلوي وي را گرفت و مثلاً همين که در ذکر مصيبت بشنود که امام حسين علیه‌السلام ظهر عاشورا جنگ را قطع کرد و با اين‌که در معرض تير و ترکش بود، به نماز ايستاد، تأثيري اجمالي بر او دارد. در جبهۀ جنگ ايران و عراق هم برخي افراد نمازخوان نبودند، اما بامعرفت بودند و در عمليات‌ها شرکت می‌کردند و فضاي جبهه برخي از آن‌ها را هم نمازخوان کرد. مجلس امام حسين علیه‌السلام حتي براي مسيحي و سني و زيدي هم کشش دارد. حتي مي‌گويند فرهنگ عزاداري براي امام حسين علیه‌السلام بر واتيکان هم تأثير گذاشته و آن‌ها هم روضه‌خواني براي حضرت عيسي علیه‌السلام را آغاز کرده‌اند.
عاشورا با عناصری مثل انقلابي‌گري، ايثار و مظلوميت، زيبايي‌ها را در خود جمع کرده و مظهر غلبۀ زيبايي بر زشتي‌ شده است؛ زشتي شمر، عمر و … در يک سو سنگيني مي‌کند؛ اما در آخر، تربت کربلا معطر مي‌شود؛ چون قطرۀ خون انسان نيک غلبه دارد. شايد در ماجراي خلقت آدم، ملائکه تصوير اتفاقات کربلا را در ذهن داشتند که گفتند «أَ تَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَ يَسْفِكُ الدِّمَاء» و شايد معناي پاسخ خداوند به آن‌ها، غلبۀ زيبايي بود. اين غلبۀ زيبايي بر زشتي در ماجراي عاشورا، مي‌تواند بر زندگي ما هم تأثير بگذارد. مي‌توان با گرد هم آوردن خانواده زير لواي اربعين، زشتي اختلافات و مشکلات را مغلوب پيوند مجدد و محبت و ارتقاي خانواده کرد. اگر اين کار در خانواده‌اي صورت گيرد، کليت اين آيه شامل آن خانواده هم مي‌شود: «فِي بُيوتٍ أَذِنَ اللّهُ أَن تُرْفَعَ وَ يُذْکَرَ فِيهَا اسْمُهُ يسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالغُدُوِّ وَ الآصَالِ رِجَالٌ لا تُلْهِيهم تِجارَةٌ و لا بَيعٌ عَن ذِکْرِ اللّه» ؛ گرچه مصداق کامل اين آيه خانوادۀ اميرالمؤمنين علیه‌السلام است. بايد زير علَم امام حسين علیه‌السلام متعهد شويم که حواس‌مان به هم باشد و به مشکلات يکديگر بي‌اعتنا نباشيم. در فرآيند حل مشکل افراد، ظرفيت‌هاي عاطفي بيشتر می‌شود و بر اثر آن، پيوندها قوي‌تر مي‌گردند.