مردی که نتواند به ‌صورت مستقل تصمیم‌های زندگی‌اش را بگیرد ناقص است. مردانی که در تصمیم‌گیری‌ها جسارت لازم را نداشته و تنها چشم به دهان دیگران دوخته‌اند تا آن‌ها برایشان تعیین تکلیف کنند، نقطه‌ی اتّکای محکمی برای خانواده‌هایشان نمی‌توانند باشند.

برشی_از_کتاب : نیمه دیگرم، ج۳، ص۱۳۳

 محسن عباسی ولدی