امام صادق(علیه السلام) می فرماید:
اَلنَّاسُ سَوَاءٌ کَأَسْنانِ الْمِشْطِ
وَالْمَرْءُ کَثِیْرٌ بِأَخِیْهِ
وَلا خَیْرَ فِی صُحْبَةِ مَنْ لَمْ یَرَلَکَ مِثْلَ الَّذِی یَرَنی لِنَفْسِهِ(1)
مردم (در حقوق اجتماعی) برابرند همانند دندانه های یک شانه! یک فرد با داشتن برادران (دینی) جمع کثیری می شود.
و همنشینی با آن کس که آنچه برای خود می خواهد برای تو نمی خواهد سزاوار نیست.

شرح کوتاه
سه اصل مهم زندگی اجتماعی در حدیث بالا آمده است:
نخست مساوات و برابری همه انسانها از هر نژاد و زبان و طبقه در تمام حقوق اجتماعی، دوّم پیوند فرد به اجتماع و اجتماع به فرد که از یک فرد به ضمیمه برادران، جامعه ای می سازد، سوّم لزوم احترام به منافع دیگران به اندازه منافع خویشتن به عنوان شرط اساسی دوستی و رفاقت.
و جامعه ای که این اصول سه گانه در آن حکومت نکند نه یک جامعه اسلامی است و نه انسانی.

1. تحف العقول، صفحه 274.
یکصد و پنجاه درس زندگی - آیت الله ناصرمکارم شیرازی