«الناس عبید الدنیا و الدین لعق علی السنتهم یحوطونه ما درت معایشهم فاذا محصوا بالبلاء قل الدیانون 
مردم بنده‌ی دنیا هستند و دین را فقط با زبانشان لمس می‌کنند،تا وقتی بدانند این گفتگوی ظاهری به ضرر دنیایشان نیست‌بر محور دین چرخ می‌خورند،اما آنگاه که به امتحانی آزموده شوند (که لازم آید از دنیا ببرند و به دین بپیوندند) دین داران واقعی کم هستند.
امام حسین (ع) به فرزندش امام زین العابدین (ع) فرمود:
«ای بنی ایاک و ظلم من لا یجد علیک ناصرا الا الله جل و عز». 
پسرم،از ستم نمودن به کسی که جز خداوند بزرگ و عزیز یاوری ندارد بپرهیز. (خداوند بزودی داد چنین مظلومی را از ظالم خواهد گرفت) .
شخصی از امام حسین (ع) خواست‌خیر دنیا و آخرت را برای او بنویسد،حضرت در جواب او نوشت:
«بسم الله الرحمن الرحیم اما بعد فان من طلب رضی الله بسخط الناس کفاه الله امور الناس و من طلب رضی الناس بسخط الله وکله الله الی الناس‌و السلام . 
یعنی:هر کس خواهان رضایت‌خداوند باشد و خشنودی خداوند را به غضب مردم نفروشد، آفریدگار اموری که بدست مردم است‌برای او کفایت‌خواهد کرد،و هر کس طالب رضایت مردم باشد و خشنودی مردم را به غضب خدا بخرد،پروردگار او را به مردم وا می‌گذارد.
پیشوای سوم حضرت امام حسین علیه السلام - موسسه اصول دین قم