اگر امروز آخرین روز ما قبل از ظهور امام زمان باشد ، آیا می توانیم فردا خود را جزو یاران امام زمان بدانیم?!

همیشه و برای هر کسی در آینده ، روز آخری وجود دارد و در ادبیات عامه و حتی ادبیات دینی ، موارد زیادی با وصف آخر مطرح شده است ؛ مثل نماز آخر، شب آخر(عاشورا) ، فصل آخر، شام آخر( در مسیحیت) و… . پس نه فقط روز که در هر چیزی ، آخری هست . به همین جهت در روایات از دولت کریمه مهدوی نیز تحت عنوان آخرین دولت نام برده شده است. مساله این نوشتار این است که به عنوان انسان منتظر و عاشق امام-زمان (عج) ، اگر فرض بگیریم امروز ، روز آخر و فردا روز ظهور باشد ، آیا ، آمادگی و لیاقت لازم را در خود ایجاد کرده ایم و با تمام وجود ، خود را برای فردا ، مجهز و آماده نموده ایم؟!

به نظر می رسد کمترین منتظری پیدا شود که در این سطح از آمادگی و شایستگی و توانایی قرار داشته باشد و ادعا کند که از هر لحاظ می تواند سربلند و روسپید باشد! روز آخر ، روزی است که همه دیر یا زود آن را تجربه خواهیم کرد ؛ اما بیشتر از دو حالت نخواهیم داشت:

1. بعد از ظهور می فهمیم که روز قبل ، روز آخر بوده و ما هیچ اقدام و برنامه خاصی برای آن نداشته و مشغول زندگی عادی خود بوده ایم ! در این صورت در روز ظهور ، عملا کار خاصی نمی کنیم و غافلگیرانه با رویدادها روبه رو می شویم ونهایت چیزی که انجام خواهیم داد خوشحالی و شعار و نوشتن شعر و بوق زدن و… خواهد بود!!
2. قبل از ظهور از هر لحاظ چشم به راه و آماده بودیم و روز آخر ، با همه نیرو و توان برای فردا آماده شده و از شور و شوق فراوان ، لحظه شماری کرده ایم. اعمال و رفتارهای ما طوری بوده که نگرانی از بابت سهل انگاری ، سستی و تردید و بی تقوایی نداریم و می توانیم از یاران امام زمان قرار بگیریم. روز آخر ، طولانی ترین زندگی ما بوده است ؛ به طوری که هر ثانیه آن ، برابر با یک ما ه وسال برای ما بوده است!

باید بدانیم که هر روزی ، می تواند روز آخر باشد…باور کنیم که هر لحظه ممکن است ظهور رخ دهد و فردا ، روز موعود باشد… .
دکتر رحیم کارگر