حضرت امیرالمومنین (ع) یک هزار بنده را از دسترنج خود در راه خدا آزاد کردند، به این گونه که نهال درخت می کاشتند بعد آن را می فروختند و از پول آن بنده می خریدند و در راه خدا آزاد می کردند و به آنان چیزی از مال خود می‏بخشید که نیازی به مردم نداشته باشند. (ارشاد القلوب- ج‏1، ص: 253)