خطبه هاي زينب عليها السلام در كوفه و شام با آنكه در سخت ترين شرايط روحي و نبود زمينه هاي مثبت براي يك سخنراني خوانده شده است، اما واژه واژه آن بيانگر اوج مقام علمي زينب عليها السلام است.
“بشر بن حزيم اسدي” يكي از شخصيّتهاي معروف آن روزگار مي گويد: “سوگند به خدا! هرگز زني را كه سرا پا شرم و حيا باشد، سخنران تر از زينب عليها السلام نديده ام. او گويي از زبان پدرش امير المؤمنين علي عليه السلام حرف مي زد و سخن گفتن را از آن حضرت فرا گرفته بود.
فريشلر، نويسند و محقق غربي، مي گويد: “ايراد آن نطق در كوفه، ثابت مي كند كه آن همه مصايب و سختيها نتوانسته بودند روحيّه آن زن (زينب عليها السلام) را متزلزل كنند؛ در صورتي كه اين خطر وجود داشت كه در حال سخنراني وي را به قتل برسانند.