در اين خانه هرگز از زخارف دنيا و تجمل گرايي چيزي يافت نمي شود، خانه اي بسيار ساده، نه فرش قابل ذكري دارد و نه وسائل گران قيمت. اشتباه نشود، خيال نكنيد كه حضرت علي عليه السلام فقير بود و تهي دست، آورده اند كه از دسترنج خود هزار بنده را آزاد كرد، بلكه اين خانواده نمي خواستند غير از زندگي زاهدانه راه ديگري را در پيش گيرند، بدين جهت آنچه داشتند يا وقف فقرا و تهيدستان مي كردند يا به ديگران مي دادند و خود در نهايت ساده زيستي زندگي مي كردند.

در اين خانه علاوه بر چوبي كه حضرت علي عليه السلام به دو طرف اطاق جهت آويزان كردن لباس نصب كرده بود، يك پوست گوسفند كه در كف اطاق انداخته، يك بالش كه داخلش را از ليف خرما پر كرده بود چيز ديگري جز جهيزيه حضرت فاطمه عليها السلام نبود.