از رسول خدا خطبه ‏اي  رسيده است كه آن حضرت پس از سفارشي اكيد به نماز و اثر مداومت آن در پاك شدن از گناهان، فرمود: «اي مردم هيچ بنده ‏اي نيست جز آنكه ريسماني چند بر

[اعضاي] او گره خورده، پس چون ثلثي از شب گذشت فرشته‏ اي نزد وي مي ‏آيد و مي ‏گويد: برخيز خدا را ياد كن كه صبح نزديك شده است. اگر حركت كرده برخيزد و خدا را ياد كند يك

گره از گره ‏هاي او باز مي‏ شود و اگر به پا خيزد و وضو بگيرد و به نماز بايستد همه گره‏ ها گشوه مي‏ شود تا اينكه با چشمي شاد و روشن وارد صبح شود».

معلوم مي‏ شود گره ‏هاي روز را نماز شب باز مي‏ كند. امام حسن عسكري (عليه‏ السلام) مي‏ فرمايد:

«إن الوصول إلي الله سفر لا يُدرك إلا بامتطاء الليل، من لم يحسن أن يمنع لم يحسن أن يعطى»

سير الي الله و وصول به خداي سبحان سفري است مركوب راهوار آن، شب زنده‏ داري است، براي كسي كه مشتاق لقاي حق است بهترين وسيله، شب زنده‏ داري است.

همين بيان را به شكل ديگري امام صادق (عليه ‏السلام) از اميرالمؤمنين (سلام ‏الله‌عليه) نقل فرموده كه: «نبّهْ بالتفكر قلْبك، وجافِ عن النوم  جَنْبك، واتق الله ربّك»

با تفكر دلت را بيدار و آگاه كن و شب هنگام براي نماز شب برخيز و از خداي خويش بهراس. تفكر، دل را بيدار مي‏ كند چون گاهي خواب بر دل عارض مي‏ شود و انسان چيزي را درك نمي ‏كند. علي (عليه ‏السلام) مي‏ فرمايد: به خدا پناه مي ‏بريم از اين كه عقل بيارمد «نعوذ بالله من سبات العقل»

[حكمت عباداتْ - صفحه  116]