مرحوم صدوق در کتاب من لا یحضره الفقیه در باب دیات و حدود مسایلی دارد و روایتی نقل کرده که جوان گنهکاری نزد حضرت عیسی علی‌نبیناوآله‌وعلیه‌السلام آمد و گفت: گناه کرده‌ام، مرا پاک کن. حضرت عیسی علی‌نبیناوآله‌وعلیه‌السلام کیفر او را تعیین کرد و فرمود: باید سنگسار شوی، اما وقتی خواستند او را سنگسار کنند، در آخرین لحظه‌های زندگی خود به مردم گفت: کسی که به گناه من مبتلا شده به من حد نزند، زیرا او خود گنهکار است و نمی‌تواند مرا تطهیر کند، مردم همه رفتند، غیر از حضرت عیسی و یحیی علیهماالسلام

 در این وقت حضرت یحیی نزدیک آن مرد آمد و فرمود: یا مذنب عظنی، فقال له: لاتخلینّ بین نفسک و بین هواها فتردیک،ای مرد گنهکار مرا موعظه کن!‌ گنهکار خطاب به یحیی گفت: میان نفس خود و خواسته‌اش را هرگز آزاد مگذار که هلاک می‌شوی؛ و من به‌واسطه یک گناه چنین سقوط کردم.