و مَنْ یسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَی اَللّٰهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اِسْتَمْسَک بِالْعُرْوَةِ اَلْوُثْقیٰ وَ إِلَی اَللّٰهِ عٰاقِبَةُ اَلْأُمُورِ (سوره لقمان، آیه 22)

و هر کس تسلیم خدا شود و با تمام وجود به پرستش او روی آورد قطعاً به محکم ترین دستاویز چنگ زده است و فرجام کارش نجات و رستگاری است، چرا که فرجام کارها به سوی خداوند و در اختیار اوست.

پیام های آیه 

1- تسلیم خدا شدن، یک امر اختیاری است و اکراه و اجباری وجود ندارد. «مَنْ یسْلِمْ وَجْهَهُ»
2- تسلیم خدا بودن، باید با عمل همراه باشد. یسْلِمْ . . . وَ هُوَ مُحْسِنٌ
3- نیکوکار بودن، به تنهایی کافی نیست، اخلاص در عمل هم لازم است. یسْلِمْ وَجْهَهُ . . . وَ هُوَ مُحْسِنٌ
4- معنویات را با تمثیل و تشبیه به محسوسات و مادیات بیان کنیم. (عملِ خالصانه، به ریسمانی محکم تشبیه شده است). «عروة الوثقی»
5- با توجّه به معاد و تفّکر دربارۀآینده، راه خود را انتخاب کنیم. «وَ إِلَی اللَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُورِ»
6- آفرینش، همه به یک سوی و یک هدف روانه است. «وَ إِلَی اللَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُورِ»

تفسیر نور / ج 7 ص 274-275