ويژگي دوم اجتماع اربعين، تجلي کارکرد تربيتي «تولّي» و «تبرّي» است. هر تقوايي ضرورتاً همراه تولي و تبري نيست. «تولّي» و «تبرّي» يعني قرار دادن خود روي ريلي که به صراط مستقيم مي‌رود. جمعيتي که افزون بر وجود تقوا، زير علَم امام حسين علیه‌السلام و تولّي به اولياي خدا و تبرّي از دشمنان خدا جمع شود، آسان‌تر شکل مي‌گيرد. هر اجتماعي که به غير محوريت تقوا و اهل ‌بيت علیهم‌السلام شکل گيرد، ترسناک است؛ چنان‌که مي‌بينيم هميشه سپاه و بسيج در ورزشگاه‌ها هستند تا نکند مزاحمتي براي کسي پيش آيد يا جريان‌هاي سياسي يا غيراخلاقي شکل گيرد. اين ترس درباره اجتماعات اسلامي کمتر است؛ مگر اين‌که اشخاصي آن را خراب کنند و کسي با غير قصد قربت در آن حاضر شده باشد