بهار و مهدي
ويژگي بهار، حيات بخشيدن است
بارانهاي حياتبخش بهاري، زمين مرده را پس از مدتها خواب و مرگ حيات ميبخشد. استعدادها شكوفا ميشود. بذر خشك مرده كه باور نمي شد، چيزي را در درون داشته باشد,شكوفا شده، گياه زيبايي ميگردد. زمين خشك و نفوذناپذير با بارش پياپي باران، رام گشته و آن چه در درون دارد، به وزش باد بهاري ميسپارد. بذرهايي كه سالم به خاك سر سپرده اند، رجعتي دوباره مييابند و به روي بهار لبخند ميزنند و در سرسبزي طبيعت، به ياري اش بر ميخيزند، بهار زيباي پيامبر صلوات الله علیه و اله نيز چنين ميكند.
مهدي برترين حيات بخشي است كه آرزوي تمام انبياء و اوصياء را به هدف اجابت ميرساند: امام صادق (ع) در تفسير آيهِ شريفه (اعلموا ان اللّه يحيي الارض بعد موتها) ؛ «بدانيد كه خداوند زمين را پس از مرگش زنده ميسازد». فرمود: «كُفر ا هلها فيحيها اللّه بالقائم؛ پس از مرگ زمين به وسيلهِ كافر شدن مردمان، خداوند آن را به وسيلهِ قائم (عج) زنده ميكند. » امام باقر (ع) درتفسير همين آيه فرمود: يحييها بالقائم (ع) فيعدل فيها، فيحيي الارض بعد موتها بالظلم. خداوند آن را به وسيلهِ قائم (ع) زنده ميكند. پس عدالت را در آن به اجرا درميآورد و زمين را زنده ميسازد. پس از آن كه به وسيلهِ ستم مرده باشد. جعلهم حياه للانام و مصابيح للظلام.
خداوند آنان را مايه حيات مردم، و مشعلهاي هدايت در گمراهيها قرار داد.
اين دم ابدال باشد ز آن بهار در دل و جان رويد از وي سبزه زار