يكي از ابعاد شخصيتي انسانهاي برجسته آشنايي و بصيرت نسبت به زمان خود است كه امروزه از آن با واژه سياسي بودن و سياست ياد مي‌شود.
از ويژگيهاي بسيار مهم‌ام البنين توجه به زمان و مسايل مربوط به آن است.‌ام البنين از افرادي بود كه با توجه به شجاعت و شهامت فراوان به علت تأثير عميق و ژرف مبارزه كلامي براي مخالفت با عاملان واقعه كربلا از سخنراني و مرثيه خواني و اشعار جانسوزي استفاده كرد. تا نداي مظلوميت كربلائيان را به گوش نسلهاي آينده برساند. پس از اين فاجعه عظيم، مجلس سوگواري بر پا مي‌كرد، تا از اين طريق راه شهداي كربلا را زنده نگه دارد و همه زنان بني هاشم در آن مجلس شركت مي‌جستند و بياد شهداي كربلا اشك مي‌ريختند. او در مرثيه جوانان از دست رفته اش اشعار جان سوزي دارد… مورخان مي‌نويسند: «پس از شهادت عباس،‌ام البنين هر روز به همراه عبيداللّه، فرزند عباس، به بقيع مي‌رفت و نوحه مي‌خواند و گريه مي‌كرد و مردم اجتماع كرده و همراه با او مي‌گريستند.