لقمان حکیم می گوید:
یا بنَیَّ إنَّ یُحْیِی الْقُلُوبَ بِنُور الحِکْمَةِ کَما یُحْیِی الأرضَ بِوابِلِ السَّماءِ
فرزندم! خدا دل های آدمیان را با نور دانش زنده می کند، آن سان که زمین های مرده را با باران های پر برکت آسمان! (بحارالانوار، جلد 1)

شرح کوتاه
سرزمین دل انسان همچون باغستانی است که انواع نهال ها و بذرهای گلها و گیاهان و درختان برومند در آن پاشیده شده است، که اگر بموقع آبیاری شود محیطی پر طراوت و پر ثمر به وجود خواهد آورد.
تنها وسیله آبیاری این سرزمین قطرات زنده کننده باران علم و دانش است. و به همین دلیل دل های بی دانشان دل هایی است مرده، بی فروغ و بی ثمر.
همیشه، و در هر حال، جان خود را با نور دانش زنده نگهداریم.