«اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدیثِ کتاباً مُتَشابِهاً مَثانِی تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذینَ یخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلینُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلی ذِکرِ اللَّهِ ذلِک هُدَی اللَّهِ یهْدی بِهِ مَنْ یشاءُ وَ مَنْ یضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هاد »

خدا نیکوترین سخن را نازل کرد، کتابی که شبیه یکدیگر است، مشتمل بر داستان های پندآموز [و امر، نهی، وعده، وعید، حلال و حرام] است؛ از شنیدن آیاتش پوست کسانی که از پروردگارشان می هراسند به هم جمع می شود، آن گاه پوستشان و دلشان به یاد خدا نرم می گردد و آرامش می یابد. این هدایت خداست که هر که را بخواهد به آن راهنمایی می کند؛ و هر که را خدا گمراه کند، او را هیچ هدایت کننده ای نخواهد بود.(سوره زمر، آیه 23)

توضیح و پیام ها

قرآن کتاب هدایت گر انسان ها، شفا بخش سینه دردمندان و نور شکافنده تاریکی هاست.
زلال جاری قرآن نه فقط مردم عصر نزول آن؛ بلکه سیل تشنگان معرفت و نور را تا ابد سیراب خواهد کرد.
قرآن کریم نیکوترین سخنان است. آیاتش هم دیگر را تصدیق می نماید؛ در آن هیچ نشانی از تضاد و مخالفت نیست؛ از فصاحت و شیوایی بی نظیری برخوردار است.
قرآن، بهترین گفتارهاست.
تمام آیات قرآن به یکدیگر شباهت دارند و هیچ ناهماهنگی و تضادّی در آنها نیست.
خدا ترسی، در ظاهر جسم و بدنِ مؤمنان نمایان است و صورت آنان بیانگر سیرت آنان است.
مؤمن، با شنیدن آیات عذاب خوف دارد، و با شنیدن آیات رحمت امیدوار می شود.
قرآن، کتاب هدایت الهی است.
خداوند، اسباب هدایت را برای همه فراهم کرده است، امّا تنها گروهی این هدایت را می پذیرند.

منبع: تفسیر نور، ج 8، ص161