ایجاد یک فکر، یک گفتمان، یک جریان فکری در جامعه، به دست خواص جوامع است؛ به دست انندیمشندان جامعه است؛ آنها هستند که میتوانند فکر ملتها را به یک سمتی هدایت کنند که مایهٔ نجات ملتها شود؛ همچنان که خدای نخواسته میتوانند به سمتی ببرنند که مایهٔ بدبختی و اسارت و تیرهروزی ملتها شود.[۹۸/۰۵/۱۰]