قالَ رَبِّ إنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی فَاغْفِرْ لِی فَغَفَرَ لَهُ إنَّهُ هُوَ الغَفُورُ الرَّحِیمُ* قَالَ رَبِّ بِمَا أ نْعَمْتَ عَلَی فَلَنْ أکونَ ظَهِیراً لِلْمُجْرِمِینَ

(موسی) گفت: «پروردگارا! در حقیقت من به خودم ستم کردم؛ پس مرا بیامرز.» و (خدا) او را آمرزید؛ [چرا] که تنها او بسیار آمرزنده [و] مهرورز است.* (بازموسی) گفت: «پروردگارا! به (پاس) نعمتی که به من دادی، پس پشتیبان خلافکاران نخواهم بود.» (سوره قصص، آیه 16-17)

 نکته ها و اشاره ها

هر چند موسی قتل عمد انجام نداده بود، و کشته شدن فرد قبطی در هنگام دفاع از مظلوم، گناهی به شمار نمی آمد و با عصمت موسی منافاتی نداشت، اما از آن جا که این قتل به مصلحت نبود و پیامدهایی برای موسی و بنی اسرائیل داشت، ترک اولی به شمار می آمد؛ از این رو موسی از خدا تقاضای آمرزش و مستور شدن کرد و خدا نیز او را بخشید و از دشمنان مستور کرد و نجات داد.

 آموزه ها و پیام ها

1.اگر خطایی کردید، به درگاه خدا اعتراف کنید و از او آمرزش بطلبید که او بسیار آمرزنده و مهرورزاست.
2.اگر کسی از خدا آمرزش بخواهد، فوری او را می بخشد.
3.به شکرانه ی نعمت های الهی، پشتیبان مجرمان نباشید.

منبع: تفسیر قرآن مهر، جلد پانزدهم، صفحه 273