شب قدر هر سال از سالهای عمر ما می تواند طعمی داشته باشد و در آن کاری صورت گیرد. 

هر شخصی شب قدر امسالش را به برکت سوره مبارکه نور بر روی فضل شناسی بگذارد و ببیند خدا چه فضلهایی را به وی عطا کرده است؟ زیرا ما نوعا عنایت خدا را به خود نمی دانیم و چون از آن غافلیم در طول زندگی کارهای بیهوده زیاد انجام می دهیم. 

 هر کس بنا داشت *فضلهای خدا* را به خود بررسی کند به چند سوال عمده پاسخ دهد:

 1- اولویت اول: هر شخص نسبت خود را با *نماز و اقامه نماز* مشخص کند. ببیند نسبت به اقامه نماز چه دغدغه هایی دارد. از ولی خدا اذن گرفته و نماز را اقامه کند 

اولویت دوم: *سیم ارتباطیمان با قرآن چگونه هست؟* دلمان می خواهد 5 ساعت، 2 ساعت، نیم ساعت در روز قرآن بخوانیم یا اینکه وقت نداریم، یا هر زمان وقتی به دست آوریم قرآن را نگاه کنیم.

 اولویت سوم: *تقوا:* چه قدر کنترل روی رفتارهایمان داریم. به طور مثال هفته ای که گذشت چند بار حرف ناخوشایند به دیگران زدیم. 

 اولویت چهارم: بررسی کنیم: 

1- چه *گفتاری* را گفتار برتر می دانیم؟

2- چه *رفتاری* را رفتار برتر می دانیم؟

3- چه *اخلاقی* را اخلاق برتر می دانیم؟ 

4- چه *باوری* را باور برتر می دانیم؟

اگر انسان برتری را تشخیص دهد فضل الهی شامل حالش می شود.

 اینکه *خدا یکی است،* از هر باور دیگر مهم تر است (سوره مبارکه توحید)

 اینکه خدا شب قدری گذاشته که *خیر من الف شهر* است از هر باوری مهمتر است (سوره مبارکه قدر)

اینکه خدا پیامبری گذاشته که دست ما را بگیرد و به قرب برساند از هر باوری برتر است (سوره مبارکه کوثر)

 ولی الهی بین این سه صلح ایجاد می کند. اینکه بدانی امام زمانی داری که نفس سوره قدر، تجلی سوره کوثر، مبین سوره توحید است بالاترین باور است. 

بیانات استاد اخوت( مسئول مدارس دانشجویی عترتعلیهم السلام)