یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تُلْهِکمْ أَمْوالُکمْ وَ لا أَوْلادُکمْ عَنْ ذِکرِ اللَّهِ وَ مَنْ یفْعَلْ ذلِک فَأُولئِک هُمُ الْخاسِرُونَ

ای کسانی که ایمان آورده اید! اموال و اولادتان شما را از یاد خدا غافل نسازد و کسانی که چنین کنند، آنان همان زیانکارانند. (سوره منافقون، آيه 9)

نکته ها

 این آیه به مؤمنان هشدار می دهد که اموال و اولاد، شما را غافل نکند.
عوامل بازدارنده از یاد خدا بسیار است، ولی مهم ترین آنها، اموال و اولاد است که این آیه به آنها اشاره نموده است.
 شراب و قمار نیز مانع یاد خداست.
تجارت و داد و ستد نیز می تواند از موانع باشد. لذا قرآن از کسانی که داد و ستد، آنان را از یاد خدا باز نداشته ستایش کرده است.
 تکاثر و فزون طلبی از عوامل بازدارنده است. آرزوهای طولانی نیز مانع یاد خداست .رفاه زدگی از عوامل دیگر غفلت است.
آنچه خطرناک است غفلت از یاد خداست، نام بردن از اموال و اولاد، به خاطر آن است که این دو قوی ترین عامل غفلت هستند. «ذِکرِ اللَّهِ» شامل همه گونه ذکر و یاد خدا می شود، امّا بارزترین ذکر خدا، نماز است که باید مراقب بود رسیدگی به اموال و اولاد انسان را از نماز بازندارد. شاید دلیل مانع بودن مال و فرزند، جلوه های ظاهری آنهاست که انسان را از خدا غافل می سازد. «الْمالُ وَ الْبَنُونَ زِینَةُ الْحَیاةِ الدُّنْیا» قرآن، مال و فرزند را مایه فتنه و آزمایش دانسته مال و فرزند، عامل قرب شما به خداوند نیستند.

پیامها

1- لازمه ایمان، برتری دادن یاد خدا بر مال و فرزند است.
2- مال و فرزند، کم یا زیادش، می تواند مانع یاد خدا باشد.
3- خسارت واقعی، غفلت از یاد خدا است. (از دست دادن مال و فرزند، خسارت جزئی است، ولی غفلت از خالق خسارت کلی است.)
منبع: تفسیر نور، ج 10، ص61-تفسير نمونه، ج‏24، ص171