كانَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله اِذا اَفْطَرَ بَدَاَ بِحَلْواءَ يُفْطِرُ عَلَيْها، فَاِنْ لَمْ يَجِدْ فَسُكَّرَةٍ اَو تَمَراتٍ، فَاِذا اَعوَزَ ذلِكَ كُلَّهُ

فَماءٍ فاتِرٍ وَ كانَ يَقولُ: يُنَقِّى الْمَعِدَةَ وَ الْكَبِدَ وَ يُطَيِّبُ النَّـكْهَةَ وَ الْفَمَ وَ يُقَوِّى الاَْضْراسَ… ؛

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله با حلوا افطار مى كردند و اگر حلوا نبود، با چيز شيرين ديگر و يا چند دانه خرما و اگر

نبود، با آب گرم و مى فرمودند: آب گرم معده و جگر را پاك، دهانرا خوشبو و دندان ها را تقويت مىكند. (كافى، ج 4، ص 152، ح 4.)