​

باید توجه داشت که تند مزاجی، حتّی اگر مادرزادی باشد، تنها با مدّتی تمرین و اراده جدّی، قابل ترک خواهد بود.

بد اخلاقی و سوء خلق، از صفات بسیار ناپسندی است که تحمّل آن برای دیگران بسیار دشوار و گاهی ناممکن است و چنانچه یکی از زوجین به آن مبتلا باشد؛ خانه و زندگی مشترک را به جهنّمی سوزان مبدّل می سازد؛ که تحمّل آن ناممکن می نماید.

 از جمله وصایای امام علی (ع) به فرزندش امام مجتبی (ع) این است که: « هر کس با تو با غلظت و تندخویی مواجه شد؛ تو با نرمی و ملایمت با او روبرو شو؛ زیرا نرمخویی تو با او، می تواند به سرعت موضعش را تغییر داده و او را با تو ملایم و نرمخو سازد.

 در زندگی مشترک به دلیل نیاز به محبّت و خوشرویی و خوشرفتاری زوجین به یکدیگر،  وجود تندخویی، لطمه اساسی به پیوند آنان زده و کمبود مهمّی در رابطه آنان ایجاد خواهد کرد.

 برای جلوگیری از این خصلت ناپسند، علاوه بر خواب مناسب و به اندازه و پرهیز از خوردن غذاها و نوشیدنی های تحریک کننده؛ می بایست با مطالعه و آگاهی از مضرّات تندخویی و با تمرین و ممارست، از تندخویی بپرهیزیم و خود را برهانیم. هم چنین کمبود برخی ویتامین ها و مواد لازم بدن، داشتن مشکلات و گرفتاری های عدیده، نگرانی های فکری، عدم موفّقیّت یا احساس شکست و… را نیز می توان از علل پدید آورنده تندخویی بر شمرد که هر یک، با راهکارهای مناسب، قابل علاج خواهد بود.