آیت الله العظمی جوادی آملی:

«برای استجابت دعایمان می بایست خیر بخواهیم. درخواست مال فرزند و مانند آن بد نیست؛ ولی نباید نگران بود و نباید گفت دعایمان مستجاب نشد، چون اگر خواسته آدمی به مصلحت او باشد، همان یا بهتر از آن را به او می‌دهند و چنانچه آن مصلحت نباشد، سیئه ای را از او می آمرزند یا بلایی را از او دفع می‌کنند،[۱] از این رو مستحب است دستی که به سوی خدا بلند شد به چهره کشیده شود[۲]،پس ممکن نیست دعا اجابت نشود: «يا من لا يخيب سائله»[۳] ولى او حکیمانه دعاها را مستجاب می‌کند زیرا هیچ وسیله ای حکمت خدا را تغییر نمی‌دهد: «يا مَن لا تُبدّل حكمته الوسائل»[۴] و برای اینکه دعا قطعاً مستجاب شود، شایسته است از او خيــر و رحمت و برکت و سعادت را بخواهیم و مصداقی را تعیین نکنیم، کسی که مصداق تعیین می‌کند چنانچه خواسته اش برآورده نشد گلایه میکند که چرا دعایم مستجاب نشد!

گفتنی است که دعا با زبانی مستجاب است که معصیت نکرده باشد[۵] و مراد از آن می‌تواند دعا با زبان پاک خود داعی باشد؛ یعنی گناه نکـن تـا دعایت مستجاب گردد؛ یا انسان آنقدر خوب و محبوب باشد، تا دیگران درباره او دعا کنند و چنین دعایی مستجاب است.»

[۱]نهج البلاغه نامه۳۱ بند ۷۲_۷۳

[۲]الکافی ج۲ ص۴۷۱

[۳]من لايحضره الفقيه ج۲ ص۵۳۵

[۴]صحيفه سجاديه دعای ۱۳

[۵]عدة الداعی ص۱۳۱

منبع: تسنیم ج۵۷ ص۱۲۳،۱۲۴