دخـتـر وهـب بن عبدمناف ، همسر عبداللّه بن عبدالمطلب و مادر گرامی پیامبر بزرگوار اسلام (ص ) است .
وی به پاکی و عفت شهره بود .
عـبـدالـمـطـلب ، وی را به عقد فرزندش ، عبداللّه ، درآورد و ثمره ازدواج آن دو ، نوری بود که در هفدهم ماه ربیع الاول ، روز جمعه و پس از طلوع فجر ، پا به جهان هستی گذاشت .
در هنگام ولادت فرزند آمنه ، ایوان کسری شکافت و چند کنگره آن فروریخت ، آتش آتشکده فارس خـامـوش شـد ، دریـاچـه سـاوه خشک گردید ، بت های بتخانه مکه سرنگون شد ، نوری از وجود آن حـضـرت بـه سـوی آسمان بلندشد که شعاع آن فرسنگ ها راه را روشن کرد و انوشیروان وموبدان خواب وحشتناکی دیدند .
آمـنـه مـی گـویـد : چـون فـرزنـدم بـه دنیا آمد ، نور خیره کننده ای آشکارشد که شرق و غرب را روشن کرد و من در آن روشنایی قصرهای شام و بصری رادیدم .
همه این عظمت ، نشان از لیاقت و شرافت و بزرگواری آمنه دارد .
مادری که خدا او را برای به دنیاآوردن الگوی خلقت برگزیده بود .
وی در هـنـگـام بـارداری ، نـوری در خود مشاهده کرد که گویای آینده ای روشن برای محمدبن عبداللّه ر بود .
پیامبر ، پنج ساله بود که به همراه مادر راهی یثرب شد تا آرامگاه پدرش را ـکه قبل از تولد او جانبه جان آفرین تسلیم کرده بودـ زیارت کند .
آمـنه که برای اولین بار به آرزویش رسیده بود ، فرصت را غنیمت شمرد و یکماه در یثرب ماند تا در کنار قبر همسرش ، عبداللّه عقده دل بگشاید وفرزندش نیز ، به یاد پدر ، دیدگان با اشک آشنا سازد .
هنوز غم زیارت قبر پدر ، بر روح پیامبر(ص ) حکمفرما بود که در هنگامه مراجعت به مکه ، آمنه نیز در مـیـان راه ، در مـحـلـی بـه نـام ابـواء به سوی معبود شتافت و غمی بر غم های رسول خدا(ص ) افزوده شد .
زنان نمونه - علی شیرازی