آیت‌الله جوادی آملی:

جمله «أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا [و اجورکم] بِمُصَابِنَا بِالْحُسَیْنِ(علیه السلام) وَ جَعَلَنَا وَ إِیَّاکُمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَأْرِهِ» شعار رسمی ما در ایام محرم است که شامل دو بخش می‌شود.

 بخش اول این است که ما مصیبت‌زده‌ایم و سوگوار، اجر ما از ذات اقدس الهی باشد. خدای سبحان به همه عزاداران اجر سوگواری را مرحمت کند و می‌گوییم «أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا [و اجورکم] بِمُصَابِنَا بِالْحُسَیْنِ(ع)» نه‌تنها اجر بدهد اجر مهم و عظیم عطا کند.

این جمله «وَ جَعَلَنَا وَ إِیَّاکُمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَأْرِهِ» یعنی خدایا آن توفیق را به ما مرحمت کن که ما خون‌بهای حسین‌بن‌علی(ع) را از ظالمان بگیریم. این دعا و شعار رسمی ما شیعه‌هاست. این بخش دوم برای همیشه یک پیام زنده دارد و عاشورا را برای همیشه زنده نگه می‌دارد. ما در این دعا از ذات اقدس الهی مسألت می‌کنیم آن توفیق را به ما بدهد که ما خون‌بهای حسین‌بن‌علی(ع) را بگیریم.

خداوند در قرآن فرمود هر کس مظلومانه کشته شد ما برای اولیای او حق قصاص قائلیم و ما فرزندان حسین بن علی(ع) هستیم. پدر ما را شهید کردند و ما حق داریم خون‌بها بگیریم. ما فرزندان حسین بن علی علیه السلام هستیم برای اینکه وجود مبارک پیغمبر(ص) اعلام رسمی کرد و فرمود ما حاضریم شما را به‌عنوان فرزندی قبول کنیم بیایید بچه‌های ما بشوید «أنا و علی ابوا هذه الامه».

امام هر عصری همین شعار را دارد و وجود مبارک حسین بن علی(ع) هم می‌فرماید بیایید فرزند ما بشوید ما هم شیعه او شدیم، پس پدر ما را شهید کردند و ما تا روز قیامت حق داریم خون‌بهای پدرمان را بگیریم.

این شعار تنها برای ثواب نیست بلکه درس شهادت و درس جهاد است.پس اینها که در دفاع مقدس و مانند آن با صدامیان یا صهیونیست‌ها یا آل‌سعود مبارزه می‌کنند اینها دارند خون‌بهای حسین‌بن‌علی (ع) را می‌گیرند برای اینکه شعار رسمی ما این است. بنابراین جریان کربلا و شهادت سالار شهیدان برای همیشه درس و پیامی برای گفتن دارد.

آهسته سر به دامن مولا سپرد و رفت
چشمان خود به آبی دریا سپرد و رفت

سبقت گرفت از همه یارانِ سابقش
در راه عشق آبرویش را سپرد و رفت

وقتی که دید خاطر زینب مکدر است
خود را به تیغ تیز؛ دریغا! سپرد و رفت

دل کنده بود از همه دنیا به عشق یار
او هر چه داشت جمله به اعدا سپرد و رفت

هرچند بر حسین علی راه بسته بود
جان را ولی به زاده زهرا سپرد و رفت

یک جان که بیشتر به‌ خدا در کفش نبود!
آن هم به وقت حمله به یغما سپرد و رفت

وقتی که رفت شعله‌ی آتش به سینه داشت
جنگیدنش ولی به تماشا سپرد و رفت

لب تشنه بود و خسته ولی پیش آفتاب
آن پیکرش به غربت صحرا سپرد و رفت…

محسن علیخانی

هان مردم! علی را برتر بدانید؛ که او برترین مردمان ازمرد و زن پس از من است؛ تا آن هنگام که آفریدگان پایدارند و روزیشان فرود آید.

آگاه باشید! با علی نمی ستیزد مگر بی سعادت، و سرپرستی او را نمی پذیرد مگر رستگار پرهیزگار،و به او نمی گرود مگر ایمان دار بی آلایش.