گردن ها را برای شمشیرش آماده کنیم یا دل ها را برای شناخت؟!
رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند:
«حضرت مهدی در امتم قیام می کند و خداوند او را برای فریادرسی مردم می فرستد».
دو قرن و نیم قبل از ولادتش، رسول اکرم صل الله علیه و آله خبر از ظهور و قیامش داده است: «يخرج المهدي في امتي:».
ضامن آمدنش خداست و اوست که ایشان را می فرستد.
از آن جا که همه قبول دارند حضرت مهدی جانشین رسول خداست، پس امامت و جانشینی رسول خدا از اصول است و فعل الله؛ یعنی تعیین امام و جانشین رسول خدا، کار خداست نه دیگران!«يبعث الله».
او برای فریاد رسی و نجات می آید، نه کشتن: «يبعثه الله غياثا للناس».
آری، او بهار مخلوقات و فزع و پناه بندگان است و اگر سخن از شمشیر و قیام مسلحانه آمده است دقیقا در راستای نجات بشریت است، نجات آنان از چنگال مستکبران ؛ همانند طبیب حاذق و متعهدی که در راستای نجات بیمار خود، ممکن است از تیغ نیز در جراحی استفاده کند و غده چرکین که حیات این بیمار را به خطر انداخته است، از بین ببرد.
و نهایتا این که کار امام مهدی، جهانی و موضوع کارش تمام انسانها هستند؛ «غياثا للناس»
او برای نجات و هدایت و سعادت انسان می آید؛ شرقی باشد یا غربی، سفید پوست باشد یا سیاه پوست، شیعه باشد یا غیر شیعه.

سالروز میلاد حضرت فاطمه معصومه و وجود مبارک امام هشتم (سلام الله علیهما) این دهه، دهه کرامت است؛ یعنی در این دهه می توان فرشته شد، چون کرامت در شناسنامه ملائکه است. وقتی ذات اقدس الهی فرشته ها را معرفی می کند در سوره مبارکه «انبیاء» می فرماید: ﴿بَلْ عِبادٌ مُکرَمُونَ٭ لا یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ﴾ فرشته را بندگان کریم می داند و معرّفی این کرامت را به این دو عنصر محوری قرار می دهد که نه اهل افراط اند نه اهل تفریط اند. این جمله ﴿لا یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ﴾ این به منزله حدّ تامّ کرامت است؛ ﴿بَلْ عِبادٌ مُکرَمُونَ﴾ چرا؟ چون ﴿لا یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ﴾ نه جلو می‎افتند نه دنبال، این اصل اوّل که ذات اقدس الهی در سوره «انبیاء» فرشته ها را به عنوان بندگان مکرّم معرفی می کند.

از جمله ایام الله، دهة کرامت است که آغاز و انجام آن به ولادت دو کریم از خاندان کرامت و مجلای اسم اعظم کریم خداوندی، مزین گشته است، البته نامگذاری این ایام به دهۀ کرامت حکمتی اجتماعی دارد که برخاسته از روح کریمانه و قلب پاک مردم جامعۀ ماست، ولی شایسته است که به این مناسبت، از خوان کرم اهل بیت و احادیث شریف رسیده از آن بزرگواران، بهره مند شویم.

در هر یک از ماه های قمری مناسبتهایی مـرتبط بـا اهـل بیت(ع) وجود دارد که می توان آن ماه را به نام آن امام نامید؛ در ماه ذی قعده می توان به خاطر مناسبتهای مـربوط به امام رضا(ع) آن را ماه امام رضا(ع) نامید؛ چرا که ولادت و شهادت آن حضرت (بنا بـر قولی) در این ماه واقع شـده اسـت و از طرفی دیگر بهترین فصل زیارت آن حضرت؛ بلکه زیارت مخصوص ایشان است. همچنین ابتدای این ماه با ولادت خواهر گرانقدرش حضرت معصومه(س) مزین گشته و آخر این ماه نیز با شهادت حضرت جواد(ع) فرزند دلبند آن حضرت سـیاهپوش گردیده است. علاوه بر این، چند سالی است که اوّل تا یازدهم آن را «دهة کرامت» نامیده اند.

اقسام ایمان

3-ایمان گزینشی

…أَ فَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَما جَزاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذلِكَ مِنْكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ يُرَدُّونَ إِلى‏ أَشَدِّ الْعَذابِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ؛

… آیا به بخشی از کتاب[آسمانی] ایمان می آورید و به بخشی دیگر کفر می ورزید؟[حرام بودن جنگ و آوراره کردن را مردود می شمارید، و وجوب آزادکردن هم کیشان را از اسارت قبول می کنید![پس کفر کسانی از شما که چنین تبعیضی را [در آیات خدا] روا می دارند، جز خواری در زندگی دنیا نیست،و روز قیامت آنان را به سوی سخت ترین عذاب بازمی گردانند، و خدا از آنچه انجام می دهید، بی خبر نیست.(سوره مبارکه بقره:85)

توضیح:

یکی دیگر از اقسام ایمان-که مورد نکوهش قرآن است- ایمان گزینشی است که متاسفانه در عصر کنونی مبتلایان زیادی نیز دارد. برخی مردم تنها به آن دسته از احکام و عقاید ایمان دارند که مطابق خواستشان بوده و ضرر خاصی را متوجه آنان نمی کند و اگر خلاف این باشد،با توجیهات گوناگون حکم خدا را بر نمی تابند. گاه حکم خدا را مخالف عقل و گاه آن را منافی عدالت می خوانند. بر اساس آیه ی فوق تبعیض در احکام دین، نتیجه ای جز خواری و ذلت در دنیا و آخرت نخواهد داشت.رمود:

حدیث: از امام صادق علیه السلام سوال شد:

« مومن بودن فرد با چه چیز شناخته می شود؟ فرمود: با تسلیم دربرابر خدا و رضایت از هر غم و شادی که به او می رسد»

وقتی خبر فوتش اعلام شد، امام صادق علیه السلام فرمودند:
” أما ولله لقد أوجع قلبي موت أبان؛ آگاه باشید! به خدا قسم مرگ ابان دلم را به درد آورد".
این تعبیر شدت علاقه امام به ایشان و ارزش کاری که بر عهده داشته است را می رساند.
هموست که امام باقر علیه السلام به او می فرماید:
” إجلس في مسجد المدينة و أفت الناس فاني أحب أن يرى في شيعتي مثلك؛ در مسجد مدینه بنشین و جواب مردم را بیان کن ( جواب احکام و مسائل دینی آنان را بده)، همانا من دوست دارم در میان شیعیان و پیروانم کسانی مثل تو دیده شوند.
و امام صادق علیه السلام به وی می فرمایند:
ناظر اهل المدينة فاني أحب أن يكون مثلك من رواتي و رجالي؛ با اهل مدینه مناظره کن، پس همانا من دوست دارم راویان و اصحابم مانند تو باشند.
هر کس به درستی، راه دین شناسی، تبلیغ و تبیین دین و ارشاد و راهنمایی دیگران را در پیش بگیرد، این چنین مورد توجه و لطف و عنایت امام زمانش قرار می گیرد.