و مِنْهُمْ‌ مَنْ‌ يَقُولُ‌ رَبَّنٰا آتِنٰا فِي الدُّنْيٰا حَسَنَةً‌ وَ فِي الْآخِرَةِ‌ حَسَنَةً‌ وَ قِنٰا عَذٰابَ‌ النّٰارِ

و از آنان كسى است كه مى‌گويد:«[اى]پروردگار ما! در دنيا به ما نيكى، و در آخرت[نيز]نيكى نما؛و ما را از عذاب آتش حفظ‍‌ كن. (سوره بقره، آیه 201)

 نکته ها و اشاره ها

1- آيه‌ى فوق منطق اسلام را در مورد دنيا و آخرت و راه مسلمانان را در برخورد با دنيا روشن مى‌سازد.مسلمان واقعى كسى است كه دنيا و آخرت را با هم مى‌خواهد و از مواهب دنيوى استفاده مى‌كند و دنيا را مزرعه‌ى آخرت قرار مى‌دهد و البته اين‌گونه افراد از دعا و اعمال خود بهره مى‌برند.

2- واژه‌هاى «دنيا» و «آخرت» هركدام 115 مرتبه و تقريباً به صورت مساوى در قرآن كريم به كار رفته‌اند.
آرى دنيا و آخرت هر دو مطلوب‌اند و مسلمان بايد به هر دو توجه داشته باشد.البته نبايد فراموش كنيم كه دنيا مقدمه و مزرعه‌ى آخرت و كالايى اندك است و آخرت هدف نهايى و جاويدان است.

3- لطف خدا نسبت به بندگانش آن‌قدر زياد است كه آنان را راه‌نمايى مى‌كند كه در دعاى خود فقط‍‌ دنيا را نخواهند بلكه هم دنيا را از او بخواهند و هم آخرت را؛يعنى حتى روش دعا و نوع درخواست را به بندگانش مى‌آموزد.

 آموزه ها و پیام ها

1- دنيا و آخرت را با هم‌ديگر بخواهيد(و راه دنياطلبان و يا راهبان تارك دنيا را در پيش نگيريد).
2- شيوه‌ى دعا كردن را نيز از وحى بياموزيد.
3- اگر مى‌خواهيد تلاش شما ثمربخش باشد به فكر دنيا و آخرت خويش باشيد.
4- به دنبال نيكى در دوجهان و فرار از عذاب باشيد.

منبع: تفسیر قرآن مهر، جلد 2، صفحه 150

امام موسی بن جعفر(علیه السلام) می فرماید:
فَضْلُ الْفَقِیهِ عَلَی الْعابِدِ کَفَضْلِ الشَّمسِ عَلَی الْکَواکِبِ(1)
برتری «عالم» از «عابد» همانند برتری خورشید است نسبت به ستارگان.

شرح کوتاه
ستارگان آسمان تنها خود روشنند اما نمی تواند روشنی چندانی به ما بدهند و راه را برای ما مشخص کنند، اما آفتاب و اشعه طلایی و درخشانش، نه تنها حیات پرور و زندگی آفرین است; بلکه راه را از بیراهه و شاهراه را از پرتگاه به همه ساکنان کرات منظومه شمسی نشان می دهد، و چنین است فرق عالم و عابد، «این» فقط گلیم خود رااز آب بیرون می کشد و «آن» سعی می کند که غریق ها را نجات بخشد، و این را نیز می دانیم که سیّارگان منظومه شمسی از نور آفتاب بهره می گیرند، و اگر عالمی نبود عابدی هم وجود نداشت.

1. تحف العقول، صفحه 307.
یکصد و پنجاه درس زندگی - آیت الله ناصرمکارم شیرازی

دین به این گستردگی و عمق !…
باید عملیاتی شود… باید در صحنه اجتماع … کسی باشد تا این آداب و دستورات را به بهترین مدلش اجرا کند…
این امور… گرداننده می خواهد… تدبیر کننده و مصلح…

این مجری دین کیست؟

العباد جمع عبد است یعنی بنده که در نهایت تواضع، اطاعت می کند
یعنی مطیع سر به زیر یعنی گوش به فرمان همیشه
شرمسار…. یعنی قدردان فهیم …

و ساسه العباد یعنی کسی که قرار است امور این #بندگان نازدانه خداوندرا…. اداره کند…

کسی که جامعه را با همه ریز و درشتش تدبیر کند
یعنی کسی که خدا از بین تمامی بنده هایش انتخاب کرده تا … “دین” ش را به او برساند…
و او به بقیه … و این است به معنای سیاست مدار بندگان

آنکه بهترین است برای اجرای بهترین ها…

سلام بر مجریان قدرتمند خداوند…
سلام بر مدبران ویژه خدا …
گردانندگان مهربان هستی…

ساسه جمع سائس است از مصدر سیاست…
سیاست یعنی تدبیر امور… یعنی به مصلحت اقدام کردن
یعنی گرداندن کارها به بهترین صورت..

سیاست یعنی کسی “فرماندهی” کند
که هم قلب ها او را باتمام وجود احاطه کره باشند…
و هم به منبع عشق متصل باشد…
تا بداند دل ها باید به کدام قبله اقتدا کند…

یعنی باید کسی بیاید دین خدا را نه فقط"بیان"…که “اجرا” کند.دینی که برای تک تک کارهای شبانه روز تو برنامه دارد.
برای هر عملی که به ذهنت خطور می کند قائده گذاشته است…
برای تمام ابهام ها و سوال هایت جواب دارد …با دلیل!.. و قاطع!…

دینی که حتی از قدم راست و چپ تو غفلت نکرده است…
از گفتگوی تو با والدینت، همسرت، فرزندت…
دینی که برای یک نگاه تو در کوچه و خانه و خیابان چارچوب ارائه می دهد…
“مدل” ترسیم می کند.. ..
دینی که برای انتخاب دوستانت معیار ارائه می دهد، برای انتخاب همسر ویژگی ذکر می کند…
دینی که خیلی از نتایج را از اولین گام مقدمات به تو گوشزد می کند…
دینی که در همه تصمیم گیری هات و مراحل مهم زندگی شرایط را برای تو روشن می کند…
در تولد..در بلوغ… در فراگیری علم… در جهاد…در جنگ… در حمله و دفاع… در ازدواج … در مهریه…در عروسی و ولیمه و فرزندار شدن و عقیقه… در تربیت فرزند… در زیارت … در حج… در هدیه دادن … در سوغاتی خریدن… مریضی… عیادت… در همه چیز تا دم مرگ …
و بعد از مرگ …
هیچ چیز در دین ما"جانمانده” اما این دین…اگر اجرا نشود…
کدام مشکل را می تواند حل کند ؟… کدام روش اصلاح می شود و کدام انسان هدایت؟…

کلاغ یکی از باهوش ترین پرندگان است زیرا بزرگ ترین مغز را در بین پرندگان دارد. رفتار کلاغ نشان از باهوش بودن و به کار بردن فکر در این پرنده دارد.
برای مثال کلاغ دانه هایی را که دارد در زیر خاک ذخیره می کند. این پرنده گاه انباری می سازد ولی دانه های خود را در آنجا پنهان نمی کند بلکه احتمالاً برای گمراه کردن سایرین این عمل را انجام می دهد.

خداوند متعال در قرآن به کلاغ اشاره نموده است. در سوره مائده آیه ۳۱ می فرماید:

«فَبَعَثَ اللّهُ غُرَابًا یَبْحَثُ فِی الأَرْضِ لِیُرِیَهُ کَیْفَ یُوَارِی سَوْءةَ أَخِیهِ قَالَ یَا وَیْلَتَا أَعَجَزْتُ أَنْ أَکُونَ مِثْلَ هَذَا الْغُرَابِ فَأُوَارِیَ سَوْءةَ أَخِی فَأَصْبَحَ مِنَ النَّادِمِینَ»

« پس خدا زاغی را برانگیخت که زمین را می‏کاوید تا به او نشان دهد چگونه جسد برادرش را پنهان کند[قابیل] گفت وای بر من آیا عاجزم که مثل این زاغ باشم تا جسد برادرم را پنهان کنم پس از[زمره] پشیمانان گردید.»

بسیاری از حیوانات به طور غریزی دارای یک معلوماتی هستند که بشر در طول تاریخ از آنها الهام گرفته و در مسیر زندگی به کار بسته است.