#حضرت_علامه_جوادی_آملی حفظه الله تعالی:

شرح نامه ی پنجاه نهج البلاغه:

(50) (و من كتاب له ( عليه ‏السلام )) (إلى أمرائه على الجيوش):

مِنْ عَبْدِ اللَّهِ عَلِيِّ ابْنِ أَبِي طَالِبٍ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ إِلَى أَصْحَابِ الْمَسَالِحِ
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ حَقّاً عَلَى الْوَالِي أَنْ لَا يُغَيِّرَهُ عَلَى رَعِيَّتِهِ فَضْلٌ نَالَهُ وَ لَا طَوْلٌ خُصَّ بِهِ …

به آنهایی که #مرزدار هستند، #سلاحهای_نظامی همراهند به آنها این دستور را داد، فرمود من یک حقی دارم شما یک حقی دارید ، من یک وظیفه ای دارم شما یک وظیفه ای دارید ،آن مسائل اخلاقی بین ما مشترک است و من اگر به وظیفه ام عمل کردم شما هم باید به وظیفه خودتان عمل بکنید ، من هیچ چیز را از شما پنهان نمی کنم شما هم چنین ،

لکن باید بدانید بعضی از امور، امور رسمی و محرمانه #نظام است ، نباید توقع داشته باشید آن اسرار رسمی و محرمانه مرزها را ، بیگانه ها را ، #جنگ و #صلح را ما علنی با شما در میان بگذاریم ، زیرا تنها شما که نیستید ، ممکن است زیر مجموعه شما آن را به دیگران منتقل کند ، به استثناء #اسناد_نظامی و محرمانه ، بقیه ما کارها را با شما در میان می گذاریم .
______________________

۱۲. و اَحاطَ بِهِ کتابُهُ؛ و کتاب و دفترش بدان احاطه دارد.
خداوند بر همه چیز و در همه حال آگاه است: یَعْلَمُ ما بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ…
او بر همه چیز احاطه دارد؛ ولی دیگران بدون اراده او حتّی به گوشه ای از علم او احاطه ندارند: لا یُحِیطُونَ بِشَیْ ءٍ مِنْ عِلْمِهِ.
در سوره نساء، آیه ۱۲۶ می‌خوانیم:
وَ لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ کانَ اللَّهُ بِکلِّ شَیْ ءٍ مُحِیطاً؛
و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است تنها از آن خداوند است. و خداوند همواره بر هر چیز احاطه دارد.
آری؛ خداوند بر همه مخلوقاتش احاطه کامل دارد؛ یعنی احاطه قهر و تسخیر، احاطه علم و تدبیر و احاطه خلق و تغییر دارد.
در سوره انعام، آیه ۳ نیز آمده است:
وَ هُوَ اللَّهُ فِی السَّماواتِ وَ فِی الْأَرْضِ یَعْلَمُ سِرَّکمْ وَ جَهْرَکمْ وَ یَعْلَمُ ما تَکسِبُونَ؛
و اوست که در آسمان‌ها و در زمین خداوند است. نهان و آشکار شما را می‌داند و هر چه را به دست می‌آورید [نیز] می‌داند.
امام صادق علیه السلام درباره این آیه فرمود:
او به تمام مخلوقات از نظر علم و قدرت و سلطه وحاکمیّت احاطه دارد.
گفتن این فراز و توجه به آن در این دعا مهم است؛ زیرا ایمان به احاطه علمی خداوند، هم انگیزه برای کار نیک و هم بازدارنده از کار بد است؛ لذا در قرآن به آن بسیار توجه داده شده است: ( (یَعْلَمُ سِرَّکم وَ جَهْرَکم) ). [انعام:۳] ْ
آری خدابر همه مردم احاطه دارد:
«وَ إِذْ قُلْنا لَک إِنَّ رَبَّک أَحاطَ بِالنَّاسِ»، [۱] و [به یادآور] آنگاه که به تو گفتیم: همانا پروردگارت بر مردم احاطه دارد.
و در سوره الکهف، آیه ۹۱ می‌خوانیم: «کذلِک وَ قَدْ أَحَطْنا بِما لَدَیْهِ خُبْراً» ؛
و ما اینگونه به آنچه از امکانات و برنامه نزد او (ذوالقرنین) بود، احاطه داشتیم (و کارهایش زیر نظر ما بود).
خدایی قابل عبادت است که بر همه چیز احاطه علمی داشته باشد: «وَسِعَ کلَّ شَیْ ءٍ عِلْماً». [۲]
علم او به تمام جزئیات است.
علم او دقیق است: «أَحْصاهُ اللَّهُ».
علم او حضوری است: «عَلی کلِّ شَیْ ءٍ شَهِیدٌ».
به علم او غبار نسیان نمی نشیند: «أَحْصاهُ اللَّهُ وَ نَسُوهُ».
به واسطه علم او دیگران از اعمال فراموش شده خود باخبر می‌شوند: نَسُوهُ … یُنَبِّئُهُمْ.
احاطه علمی خدا به همه هستی، همیشگی و ازلی است: «هُوَ مَعَهُمْ أَیْنَ ما کانُوا».
علم او دائمی است نه موسمی: «یَعْلَمُ»، «عَلِیمٌ».
علم او به آسمان‌ها و زمین، یکسان است: «یَعْلَمُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ».
خلاصه آنکه: علم خداوند، اجمالی نیست؛ بلکه دارای احاطه و احصای کامل است.
—————

[۱]: اسرا: ۶۰.

[۲]: طه، ۹۸.

۱۱. و مااَحْصاهُ عِلْمُهُ؛ و آنچه را دانشش شماره کرده.

«عدّ» یعنی شمردن و «احصاء» یعنی شمردن با دقت، به گونه ای که هیچ چیز از قلم نیافتد. خداوند متعال همه چیز را دقیق می‌داند؛ حتی شماره تعداد نفس‌هایی که موجودات کشیده یا می‌کشند. در سوره مریم، آیه ۸۴ می‌خوانیم:
فَلا تَعْجَلْ عَلَیْهِمْ إِنَّما نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا؛

پس بر [عذاب] آنان عجله مکن. ما حساب آن‌ها [و روز و ساعت و اعمال و حتّی نفس زدن آنان] را شماره می‌کنیم [تا موعدشان فرا رسد].
امام صادق علیه السلام فرمود:
روزهای عمر انسان را پدر و مادر او نیز می‌توانند بشمارند؛ پس مراد از «نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا» این است که ما شماره نفَس‌های آنان را نیز می‌دانیم. [۱]
در سوره مریم، آیه ۹۴ نیز آمده است:
قَدْ أَحْصاهُمْ وَ عَدَّهُمْ عَدًّا؛
قطعاً خداوند، همه آنان را حساب کرده و با دقّت شمرده است.
بنابراین آمار دقیق همه اجزای هستی به دست اوست. و علم خداوند، تنها به کلیّات احاطه ندارد، بلکه جزئیّات را هم می‌داند.
—————
[۱]: کافی، ج۳، ص۲۵۹

نقد آسیب شناسانه

افرادی که در جلسات مربوط به تشعشع دفاعی شرکت می کنند، به علت تلقین یا هر عامل دیگری احساس می کنند که جن یا روح سرگردان در وجود آنها یا در محیط زندگی آنها وجود دارد. این وضعیت گاهی به صورت اختلالات اسکیزوئید با شدت و ضعف در افراد مختلف بروز پیدا می کند.

کسانی که در ارتباط با فرادرمانی یا سایمنتولوژی قرار می گیرند مدتی را به حالتی شبیه مدیتیشن می پردازند، تا اتصال را درک کنند، ولی پس از آن اختلالات دوقطبی پیدا می کنند. در ابتدا حالت پانیک در آنها افزایش پیدا می کند، اما پس مدتی دوره های افسردگی شدید و طولانی تر می شود.

هر دو روش فرادرمانی و سایمنتولوژی با برون ریزی همراه است. بسیاری از برون ریزی ها پس از تجربه های نوعی صرع بروز پیدا می کنند. بر اساس مراجعات اتصالاتی که محمدعلی طاهری ادعای تفویض آنها را داشته و اکنون توسط مسترهای مأذون از سوی او تفویض می گردد، نوعی صرع مسری را به وجود آورده که چنین شکلی از این آسیب روانی تاکنون وجود نداشته است.

افراد اتصال یافته پس از حملات تشنجی شدید یا ضعیف، دچار تصورات و توهماتی می شوند که از این ویژگی ها برخوردار است:

الف) افراد مبتلا احساس می کنند که با خدا یا شعور کیهانی که در عرفان حلقه به نام جبرئیل معرفی می شود در ارتباط هستند و الهاماتی دریافت می کنند.

ب) احساس می کنند رسالتی معنوی برای ترویج این الهامات و هدایت دیگران دارند.

ج) احساس می کنند که باید این اتصالات را به دیگران نیز تفویض کنند.

د) در بسیاری از موارد الهامات دریافتی جنبه های منفی نظیر ترغیب به خود کشی یا انحرافات دیگر دارد، که در این شرایط مربیان عرفان حلقه مدعی می شوند، که شخص به علت ضعف های وجودی به شبکه منفی وصل شده است و باید دوباره اتصال بگیرد تا به شبکه مثبت وصل شود.

مشکل دیگر فوبی شدید نسبت به پدیده ای به نام شبکه منفی است. در عرفان حلقه شعور کیهانی با نقشی که در کمال انسان دارد اما تماما مثبت نیست و بخشی از آن شبکه منفی نامیده می شود، که اتصال یافتگان دائما در هراس نسبت به حملات شبکه منفی هستند. آنها می پندارند بازگو کردن مشکلات به وجود آمده در اثر ارتباط با شبکه شعور کیهانی یا هر اقدام دیگری که علیه شعور کیهانی باشد، موجب حمله شبکه منفی خواهد شد.

باور به وجود شبکه منفی موجب اختلالات پارانوئید در پیروان عرفان حلقه شده است، به طوری که آنها مخالفان و منتقدان خود را تحت تأثیر شبکه منفی و به عنوان عوامل شیطانی و دشمن تلقی می کنند. این موضوع از مخالفان فعال فراتر رفته و مخالفان بالقوه مثلا جامعه پزشکی را به عنوان دشمنانی که تحت تأثیر شبکه منفی هستند و با وجود فرادرمانی منافع شان به خطر افتاده ارزیابی می کنند. این افراد می پندارند به از شعور بسیار بالایی بر خوردارند و دیگران شعور درک آنها را ندارند.

این جریان تا کنون در دانشگاه های علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران و اصفهان افرادی را جذب کرده ولی بیش از همه در دانشگاه های علوم پزشکی تبریز تأثیر گذار بوده و صدها نفر از پزشکان و متخصصان این شهر تحت تعلیمات عرفان حلقه قرار گرفته و مردم را به ارتباط با حلقه فرادرمانی و تشعشع دفاعی دعومت می کنند. به این ترتیب عرفان حلقه و فعالیت های انحرافی محمد علی طاهری مداخله غیر مجاز در امور پزشکی را به صورت سازمان یافته ای گسترش داده و به تمامیت جسمانی مردم و سلامت عمومی آسیب زده است.

 مولف: حجت الاسلام و المسلمین حمیدرضا مظاهری سیف

نقد دینی

از نظر مذهبی و عرفانی چیزی به نام شعور کیهانی که موضوع ارتباط انسان و شرط رسیدن به کمال و مؤثر در درمان بیماری ها باشد وجود ندارد.

در رابطه با سایمنتولوژی باید گفت که از نظر منابع دینی و عرفانی چیزی به نام روح سرگردان وجود ندارد و هر کس پس از مرگ به عالم برزخ می رود راهی برای بازگشت یا باقی ماندن در این دنیا ندارد. (سوره مومنون؛ آیه 100)

از نظر مذهبی نقدهای بسیاری برای عرفان حلقه و شیوه های درمانی مربوط به آن مطرح شده است، (مظاهری سیف. 1391) که در این جا نیازی به ذکر آنها نیست.