«مؤمن با نشاط است و خوشرو و نه چهره در هم و عيب جو، سخت است، و بسيار خشم فرو خور و بسيار خنده‏ رو.»
اسلام هیچ گاه عبوس بودن را برای مسلمانان توصیه نمی‌کند بلکه دائما به دنبال آن است که روحیه نشاط و شادمانی در فضای جامعه پراکنده باشد. جامعه اسلامی باید تهی از هرگونه افسردگی، غم و اندوه باشد. اما وقتی مؤمن بسیار خنده‌رو توصیف می‌شود، این خنده چه خنده‌ای است؟ ویژگی‌های خنده پسندیده و مذموم از نظر امامان چیست؟

آواز خنده‏ مؤمن بلند نمى‏شود
امیرمومنان در نهج البلاغه می‌فرمایند: «مؤمن اگر خاموش است سكوت او اندوهگينش نمى‏كند و اگر بخندد آواز خنده‏ او بلند نمى‏شود و اگر به او ستمى روا دارند صبر مى‏كند تا خدا انتقام او را بگيرد.»

در واقع حضرت بلند خندیدن را از صفات فرد مؤمن به حساب نمی آورد؛ زیرا بلند خندیدن از وقار و متانت مؤمن به دور است و جایگاه او را در نظر دیگران خدشه دار می‌کند. در بسیاری موارد کسی که بلند می خندد به دنبال جلب نظر و توجه دیگران است که قطعا مؤمن هیچ گاه چنین نیست.
از سخنان بى ارزش و خنده‏ آور بپرهيز
امام علی (علیه السلام) می‌فرمایند: «از سخنان بى ارزش و خنده‏ آور بپرهيز، گرچه آن را از ديگرى نقل كرده باشى.» انسان نباید با بذله‌گویی و بیان کردن لطیفه‌های مختلف در صدد خندان دیگران به هر قیمتی باشد. هرچند که خنداندن دیگران در اسلام به طور مطلق مذموم نیست، اما حضرت در این حدیث ما را به این موضوع متوجه می‌سازند که بیان سخنان بی‌ارزش و خنده آور در شأن مؤمن نیست.
انسان نباید خنده دیگران را به هر قیمتی به دست بیاورد. هیچ گاه نباید با بیان مطالب سخیف و بی ارزش دیگران را خنداند. هرچند که خندان و فراهم کردن موجبات شادی مسلمانان از ثواب خاصی برخوردار است، اما نباید دستاویزی برای بیان مطالب فاقد محتوا و ارزش باشد.

“اندوه ناشی از تعطیلات” چیست؟

تعطیلات نوروز را به عنوان زمان خوشحالی، استراحت و تفریح می‌شناسیم، اما یکی از تجاربی که برخی افراد در دوران تعطیلات سال نو دارند، محبثی است که از آن به عنوان “اندوه تعطیلات” نام برده می‌شود؛ بنابراین باید بدانیم چطور می­‌توان با این احساس غمگینی و افسردگی ناشی از تعطیلات روبرو شد.

 در برخی افراد این حالت بخشی از تغییرات خلقی فصلی محسوب می‌شود. به این معنی که احساس افسردگی همراه با نشانه­‌های دیگری مانند تغییر در خواب، اشتها، تمرکز و انرژی، پیش از آن و در فصل پاییز یا زمستان شروع شده است.

البته برای “اندوه تعطیلات” دلایل متعددی ذکر شده است که از جمله آنها می‌توان به استرس ناشی از مراسم‌ها و میهمانی­‌های نوروز، تغییر در وضعیت تغذیه و ساعات خواب و بیداری در ایام تعطیلات، شلوغی برنامه روزانه، نداشتن برنامه و موکول کردن کارها و خریدها به روزهای آخر، دیدار با افرادی که آنها را موفق­‌تر و شادتر می­‌بینیم، نداشتن زمان تنهایی و رسیدگی شخصی و نگرانی­‌های مالی به دلیل افزایش مخارج در ایام نوروز اشاره کرد.

بنابر اعلام دفتر آموزش و ارتقاء سلامت معاونت درمان وزارت بهداشت، برای اینکه بتوانیم بر اندوه ناشی از تعطیلات غلبه کنیم، یک سری راهکارها وجود دارد که با رعایت آنها می‌توان روزهای تعطیل را با خوشی گذراند. بر این اساس ابتدا باید احساس خودتان را بپذیرید. اگر احساس می‌کنید شاد نیستید، حس خودتان را بپذیرید و با خودتان برای شاد بودن نجنگید. تا حد امکان سعی کنید برنامه خواب منظم و تغذیه مناسب داشته باشید و از پرخوری بپرهیزید.

باید در تعطیلات برنامه خودتان را داشته باشید و برای انجام فعالیت‌های معمول نوروزی مانند سفر، برگزاری مهمانی و … احساس اجبار نداشته باشید. در عین حال سعی کنید با فعالیت‌های سرگرم‌کننده و لذت­‌بخش برنامه روزانه­‌تان را پر کنید. باید بدانید که ساعت‌های طولانی تنهایی و بیکاری، اندوه شما را تشدید می­‌کند.

1. جواد
از آن رو حضرت به این لقب خوانده شد که در حق مردم بسیار نیکی و احسان می کرد و همواره همگان را از بخشش و عطای خود بهره مند می ساخت.
2.تقی
از آن رو تقی خوانده می شد که تقوای خدا را در پیش گرفت و به درگاه وی انابه و توبه می نمود و هم به رشته محبت و بندگی او چنگ انداخته، به هیچ یک از خواسته های نفسانی روی نکرد؛
3 .مرتضي

4.قانع؛
5.رضی؛
6.مختار؛
.7باب المراد
(دروازه برآمدن خواسته ها).

پیشوایان هدایت، ج 11، ص: 66

مرحوم حضرت آیت الله العظمی میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در اعمال ماه رجب می آورد: اگر شب اول ماه «شب جمعه» باشد، سزاور است که عمل لیله الرغائب را در آن به جای آورد و آن چنان است که از رسول اکرم(ص) روایت شده است که فرمود:

از نخستین شب جمعه ماه رجب غفلت نکنید چه آن شب را ملائکه «شب رغائب» نامند و آن چنان است که چون ثلث شب بگذرد در آسمان‌ها و زمین ملکی باقی نمی ماند مگر اینکه در کعبه و حول آن جمع می‌شوند و خداوند به آنها خطاب فرموده گوید: ای ملائکه من! هرچه می‌خواهید از من بخواهید.

رسول خدا فرمود: نیست کسی که اولین پنجشنبه ماه را روزه بگیرد و بین مغرب و عشاء دوازده رکعت نماز بگزارد و بین هر دو رکعت سلام دهد و در هر رکعت یک مرتبه سوره «حمد» و سه مرتبه سوره «انا انزلناه فی لیله القدر» و دوازده مرتبه سوره «قل هو الله احد» بخواند و چون از نماز فارغ شود هفتاد مرتبه بر من «صلوات» فرستد و بگوید: «اللهم صل علی محمد النبی الامی و علی آله» پس به سجده رود و در سجود هفتاد مرتبه بگوید: سبوح قدوس رب الملائکه و الروح؛ سپس سر بر دارد و بگوید: ربِّ اغفر وَ ارحَم و تَجاوَز عما تعلم انک انت العلی العظیمُ؛ باز سجده دیگر برود و در سجود خود همان را که در سجده اول گفت بگوید و پس از آن حاجت خود را از خدا بخواهد همانا برآورده می‌شود ان شاء الله.

پس از آن رسول خدا(ص) فرمود: قسم به کسی که جانم به دست او است این نماز را هیچ مرد و زنی از بندگان خدا نمی‌گزارد مگر اینکه خدا گناهان او را می‌آمرزد هرچند آن گناهان به اندازه کف دریا و عدد ریگها و وزن کوهها و شماره برگ درخت‌ها باشد و روز قیامت هفتصد نفر از اهل بیت خودش را که مستوجب آتش باشند شفاعت می‌کند و چون شب اول نزول به قبرش شود خداوند ثواب این نماز را به صورت نیکو و چهره باز و زبان خوش برای او برانگیزد.

کتاب ترجمه المراقبات – ص 120
تالیف: عارف کامل میرزاجواد آقاملکی تبریزی(ره)