در ماه مبارک رمضان نیز مانند همیشه پیروی از برنامه غذایی متنوع و متعادل شامل چهار گروه اصلی غذایی ( نان و غلات، میوه و سبزی، گوشت و حبوبات، شیر و لبنیات) ضروری است.
با رعایت تنوع و تعادل در مصرف غذا نیازهای تغذیه ای شامل آب، املاح، ویتامین ها، مواد معدنی، پروتئین و انرژی مورد نیاز بدن تامین می شود.
در برخی منابع توصیه شده است که افراد روزه دار همانند زمانی که روزه نیستند سه وعده غذا شامل افطار، شام و سحر،بخورند. اما صرف غذا در دفعات کمتر از ۲بار در روز در سال هایی که ماه مبارک در فصل گرما است و روزها بلند و فاصله سحر تا افطار ۱۶_ ۱۷ ساعت می باشد توصیه نمی شود.

ادامه دارد…

صوت هایی که در این چند روز ارسال می گردد، مجموعه بیاناتی درباره عرفان اهل بیتی علیهم السلام می باشد که به مناسبت ماه مبارک رمضان توسط حجت الاسلام محمد جواد رودگر بیان شده است.

#سوره_مبارکه_ابراهیم

?در سوره ابراهیم :
 فرد مومن با شناخت دقیق از وحدانیت و ربوبیت الهی و با تبعیت از حضرت رسول (ص) و کتاب انزال شده بر حضرت ، *مامور به اقامه نماز و انفاق میگردد* در حقیقت رهبر جامعه اسلامی از انفاق به عنوان یک راهبرد اساسی برای خروج جامعه از ظلمات به سوی نور استفاده می کند و *مومنین نیز در سایه انفاق صف خود را از فاسقین جدا می کنند* .
? در این سوره به عنوان نمونه ماموریت دو تن از پیامبران بزرگوار الهی

?✨حضرت موسی (ع)
و حضرت ابراهیم (ع)✨?
در همین زمینه تشریح میگردد.

✨✨✨✨✨✨✨

فایل صوتی درباره حقیقت ماه رمضان و درجات روزه داری

حجم فایل:108B

استاد: حجت الاسلام محمد جواد رودگر

سؤال ۱۳: چرا هدایت در صراط مطلوب است نه حفظ و نگهداری در صراط؟

پاسخ:

طلب هدایت بجای طلب حفظ و نگهداری در صراط، اشاره به عدم توقف و سیر مستمر انسان دارد که امری جبری است و لذا ضرورت هدایت و راهنمایی در مسیر مطرح است نه حفظ و نگهداری انسان:

«یا أَیُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّکَ کادِحٌ إِلی رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاقِیهِ». (انشقاق/ ۶) (ای انسان به یقین تو بسوی پروردگارت با رنج و کوشش در حرکتی پس او را- لاجرم- دیدار کننده ای).

«لَتَرْکَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ». (انشقاق/ ۱۹) (بی شک مرحله ای را از پی جدا شدن از مرحله ای طی خواهید نمود).

این سیر جبری، جهت آن به اختیار انسان می‌باشد که یا به سوء اختیارش به طرف دوزخ رود یا به عنایت خدا به جنت و رضوان الهی رسد. تا مادامی که هوای نفس انسانی در کار است و تا مادامی که شیطان، بکار شیطنت و اغواگری می‌پردازد خطر سقوط و بیرون افتادن از صراط، انسان را تهدید می‌کند، بنابراین، ضرورت طلب دائمی هدایت در صراط، برای انسان مطرح خواهد بود، سرنوشت نهایی «شیطان، بلعم باعورا» و دیگرانی که در صراط مستقیم بودند سپس ساقط شدند و به منجلاب بیچارگی و عذاب ابدی هبوط کردند. این اضطرار به عنایت دائمی خداوند، در جریان حرکت در صراط را بازگو می‌کند، تا زمانی که مرگ، این رفیق شفیق، در رسد و جریان هدایت یافتگی ما را قطعی نماید که در اینجاست که انسان از خطر جسته و به فوز و فلاح رسیده است: «فزت و ربّ الکعبة»(علی علیه السلام ).

«أَ فَما نَحْنُ بِمَیِّتِینَ إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولی وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ إِنَّ هذا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ». (صافات/ ۶۰- ۵۸) (پس آیا ما جز مرگ اوّلمان میرنده ایم؟ و ما هرگز معذّب نخواهیم بود، بی شک این پیروزی عظیم می‌باشد).