شجاعت در پذیرش حق
امیرالمؤمنین آن مؤمنی است که در طول مدّت سیزده سال بعثت، هرگز ایمانش مخفی نبود، جز همان چند روز اوّل. مسلمانها چند سال ایمان مخفی داشتند، امّا همه میدانستند که امیرالمؤمنین از اوّل ایمان آورده است، و ایمان او مخفی نبود.
این را درست تصوّر کنید: همسایهها اهانت میکنند؛ بزرگان جامعه اهانت و سختگیری میکنند؛ شاعر و خطیب مسخره میکند؛ پولدار و آدم پست و رذل اهانت میکند! و امیرالمؤمنین در میان این امواج سهمگینِ مخالف، محکم و استوار، مثل کوه میایستد و میگوید: من خدا را شناخته ام، و راه را یافته ام، و بر آن پافشاری میکند. این شجاعت است، امیرالمؤمنین (علیه السّلام) در تمام مراحل زندگی، در مکّه و در مدینه این شجاعت را از خود نشان داده است.
?نقش نگار: مروری بر زندگانی امیر المومنین علی علیه السلام، ص۲۳
مرد اوّل ایمان
از برجسته ترین صفات امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) چشم پوشی از خود و خودی و قربانی کردن هوای نفس و خودیها در مقابل تکلیف الهی است. تمام ماجراهای بزرگ زندگی امیرالمؤمنین حول این محور قرار گرفته است. ایمان به پیغمبر در آن وقتی که در زیر آسمان غیر از او و خدیجه ی کبری هیچ کس به این دعوت و این مکتب ایمان و عقیده نداشت ، در حقیقت، ایمان به مکتبی بود که قبول آن به معنای اعلان جنگ با همه ی قدرتهای ظالم در آن روزگار و نیز به معنای مبارزه با نظام اجتماعی حاکم بر جامعه ی قبایلی مکّه و جزیره العرب بود، و این جرأت زیادی میخواست که انسان بر روی همه ی آرزوها، خواهشها، راحتیها و رفاههای زندگی خود پا بگذارد و این دعوت و مبارزه را قبول کند. امیرالمؤمنین (علیه السّلام) این دعوت را قبول کرد و پای آن ایستاد و همه ی مشکلات را در این راه به جان خرید. این جمله را از خود علی (علیه السّلام) بشنوید:
و لقد علم المستحفظون من أصحاب محمّدٍ (صلّی الله علیه و آله) أنّی لم أردّ علی الله و لا علی رسوله ساعةً قطّ، ولقد واسیته بنفسی فی المواطن الّتی تنکص فیها الأبطال و تتأخّر فیها الأقدام. [۱]
یک ساعت از قبول و اجابت و لبّیک در مقابل پیغمبر عقب نماندم. این را آگاهان و حافظان میراث پیغمبر میتوانند شهادت بدهند. در این راه، به هر کاری و اقدامی که لازم بود، دست زدم و در جایگاههایی قرار گرفتم که پهلوانان و قهرمانان و گامهای محکم، در آن جاها دچار تردید و تزلزل و عقب نشینی میشدند.
این اوّلین حرکت امیرالمؤمنین در مقابله با خودخواهی و خودی و ترجیح تکلیف و وظیفه بر آسایش شخصی بود.
———-
[۱]: . نهج البلاغه، خطبه ی ۱۹۷، ص ۳۱۱.
?[نقش نگار: مروری بر زندگانی امیر المومنین علی علیه السلام - صفحه ۲۲]
محبوب دلها
علی محبوب دلها و معشوق انسانهاست. اما چرا؟!
این اشتباه است که بگوییم محبت علی علیه السلام از راه محبت فضیلت های اخلاقی و انسانی است و حب علی حب انسانیت است.هر چند علی مظهر انسان کامل است و درست است که انسان نمونه عالی انسانیت را دوست دارد، اما اگر علی علیه السلام همه این فضایل انسانی را که داشت می داشت اما رنگ الهی نمی داشت، مسلما آنقدر که امروز عاطفه برانگیز و محبت خیز است، نبود.
علی علیه السلام از آن نظر محبوب است که پیوند الهی دارد. دل های ما به طور ناخودآگاه در اعماق خویش با حق سر و سر و پیوستگی دارد، و چون علی علیه السلام را آیت بزرگ حق و مظهر صفات حق می یابند به او عشق می ورزند.
در حقیقت پشتوانه عشق علی علیه السلام، پیوند جان ها با حضرت حق است که برای همیشه در فطرت ها نهاده شده، و چون فطرت ها جاودانی است، مهر علی علیه السلام نیز جاودان است.
رزق خاص
⚡️درهایی که در شب قدر به روی مؤمنین باز میشود هیچ زمان دیگری باز نمیشود.
? در همه شبها باب رحمت الهی باز است، ولی شب قدر رزق خاصی دارد که با تمام سال متفاوت است.
? در شب قدر که #قلب_ماه_رمضان است رزق خاص و ویژهای برای مؤمنین قرار داده می شود.
? درهایی که در شب قدر به روی مؤمنین باز میشود هیچ زمان دیگری باز نمیشود.
? اگر خدای متعال محبت اهل بیت (علیهمالسلام) را روزیِ انسان کند آن فرد به خیرِ دنیا و آخرت رسیده است.
? رزقهای خاص مثل رزق همراهیِ یاران امام حسین (علیه السلام) در #کربلا و #شهادت در مسیر ایشان، در چنین شبهایی مقدر میشود.
? مهمترین روزیِ این شبها این است که انسان بتواند در #جبهه_مؤمنین قرار بگیرد. از حضرت بخواهیم که ما را در جبهه کفار و منافقین قرار ندهد. امشب شبی است که این امر را از خدا بخواهیم که در صف یاران حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه) و در زمره #مقربین قرار گیریم.
? باید از خدا بخواهیم موانعی که انسان را از خودش و اولیائش جدا میکند را از مسیرمان بردارد. اگر کسی میخواهد همراه امیرالمؤمنین (علیهالسلام) باشد باید از دنیا بزرگتر شود و دل بکَنَد؛ چون #جلوههای_دنیا انسان را از ولی خدا جدا میکند. مؤمن باید با دنیا تصفیهحساب کند و دنیا و مادیات در نگاهش کوچک باشد تا بتواند به مقام معیت امام زمانش برسد.
#آیتالله_میرباقری
عادات غذایی غلط در افطار و سحر
چند عادت غذایی غلط در افطار و سحر
- مصرف آب زیاد: مصرف آب زیاد به هنگام صرف افطار سبب اختلال درهضم مواد غذایی می شود. بعد از صرف سحری نیز بسیاری از روزه داران عزیز از بیم تشنگی در طول روز به مقدار فراوان آب می نوشند که عادت غذایی صحیحی نیست.
- نوشیدن زیاد چای بخصوص چای پرزنگ: از نوشیدن بیش از اندازه چای در وعده ی سحری اجتناب نمائید، زیرا باعث افزایش دفع ادرار و از دست رفتن نمک های معدنی که بدن در طول روز به آن نیاز دارد می شود.
- مصرف تنقلات زیاد بین افطار و سحر: روزه داران عزیز از مصرف تنقلات زیاد درفاصله افطار تا سحر پرهیز کنند. این قبیل مواد دیر هضم هستند و سبب می شوند که به هنگام سحر به دلیل پری معده میل به غذا کاهش پیدا کند.
- مصرف مواد سنگین و دیر هضم در افطار: همچنین مصرف مواد غذایی سنگین، دیر هضمف پر چرب و سرخ شده به هنگام افطار مناسب نیست. به طور کلی توصیه می شود به جای غذاهای چرب و سرخ کرده از غذاهای آب پز و بخارپز استفاده شود.