خداوند به طور مشخص اعمالی را برای انسان انتخاب کرده و دستور به انجام آنها داده است. چون این اعمال از خداوند علیم حکیم صادر شده است، بهترین اعمال هستند. در بین این اعمال، نماز به بهترین عمل مشهور است.

و خدا را خدا را مراقبت کنید در نماز، زیرا بهترین عمل است و آن عمود دین است .
نماز هر انسان پارسائی را به خداوند نزدیک می کند .
 از همه‌ی اعمال برتر و بالاتر است.
قبولی همه اعمال منوط به قبولی آن می باشد .
 ذکر الله اکبر است.
نهی کننده از فحشا و منکر است.

آن كسى كه روایات و آیات فراوان را در اهميت نماز صادر کرده است، خوب مى داند كه اين ساز و كار چگونه و اين نقش چگونه است. لذا:
 اولين واجبى كه بر پيغمبر واجب مى شود، نماز است.
 اول تبليغى كه خداى متعال براى پيغمبر معين مى كند، نماز است .
 اول توصيفى كه خداى متعال براى جامعه ى موحد بيان مى كند، اقامه نماز است .
اين، اهميت نماز است.

جدیّت در نماز شرایط را برای انجام کارهای خوب دیگر فراهم می کند و میل و رغبت فرد را در جهت گزینش کارهای خیر، فعال تر می کند و در نهایت او را به کمال و فلاح می رساند. بی توجهی به این امر، عواقب دنیایی و آخرتی به دنبال خواهد داشت.

منابع زیادی در محیط وب هستند که می توان از طریق آن ها اطلاعات زیادی به دست آورد اما در میان این منابع چیزهای زیادی هم هستند مثل رسانه ها و شبکه های اجتماعی که به نوعی حواسمان را پرت می کنند و بیشتر به سراغ سرگرمی ها می رویم تا مطالب ادبی و آموزنده.

اما وقتی کتاب می خوانیم تمام توجه مان به نوشته های کتاب است. این کتاب چه داستان باشد، چه بیوگرافی و یا کتاب علمی.

موتورهای جستجو دوستان خوبی برای ما هستند و در خیلی مسائل با گوگل مشورت می کنیم. اما این ابزارها برای این ساخته شده اند تا مشکلات و مسائل رایج را حل کنند. اما در رابطه با مسائلی مثل تصمیمات زندگی و مشکلات شخصی موتورهای جستجو نمی توانند هیچ کمکی برای حل مشکل به ما بکنند. تنها کاری که می توانند انجام دهند این است که از تجربیات کسانی که مشکل مشابه شما داشتند بگویند.

در کتاب می توانید مشکل را همراه با شخصیت اصلی بررسی کنید. درست مثل این است که تمام این اتفاقات را در زندگی واقعی تجربه می کنید. اگر در آینده دچار مشکلات مشابهی شوید می توانید آن را رفع کنید چون به نوعی آن را در ذهن تان تجربه کرده اید.

مطالعه تنها وسیله ای است که می توانید با آن بدون این که جایی بروید سفر کنید. تنها وسیله ای که می توانید زندگی یک شخص دیگری را تجربه کنید. به شما این فرصت را می دهد که سفر ذهنی داشته باشید و مکان ها و انسان هایی که توصیف می شوند را تصور کنید. می توانید مشکلات مردمی که از فرهنگ های متفاوتی هستند را تجربه کنید و درک آن ها از زندگی را بفهمید. تمام دردها و لذت های آن ها را تجربه می کنید چون بخشی از این سفر هستید. درست مثل احساسی که هنگام تماشای يك فيلم داريد.

به اما صادق علیه السلام عرض کرد: ولایت شما و شناختی که خداوند نسبت به حق شما به من داده است از همه دنیا برایم دوست داشتنی تر است.(پس از ابراز علاقه ام) دیدم آثار خشم در چهره حضرت آشکار شد و فرمود:

یا یونس قستنا بغیر قیاس…؛ ای یونس! قیاس نابچایی کردی! آیا دنیا چیزی جز پر کردن شکم و پوشاندن بدن است؟ در حالی که تو به واسطه محبت ما صاحب حیات و زندگی ابدی خواهی شد!

کسی که ولایت اهل بیت را نداشته باشد « مات میتة جاهلیة»، و چون مرگ عصاره حیات است، وقتی مرگش جاهلی بوده؛ یعنی حیاتش هم در جاهلیت بوده و به عبارت دیگر مرده متحرکی بیش نبوده است.

آری، نعمت ولایت و محبت اهل بیت علیهم السلام را با هیچ چیزی نمی توان قیاس نمود و ثروتمند کسی است که صاحب این نعمت باشد و فقیر و بدبخت کسی است که از این نعمت محروم باشد. بیاییم شکر این نعمت را به جا آوریم، چرا که:

« لئن شکرتم لزیدنّکم» و با این سرمایه، در مسیر همرنگی با آنان پیش برویم.

 دوره سوم رشد چه زمانی هست؟

 وقتی عقل در فرد شکوفا می شود و به معیار رجوع می کند، معیار عبودیت و حد شرعی نماز بر او بار می شود و نماز کامل و جامع شرعی بر او تکلیف می شود. پس باید احکام نماز را کامل بشناسد و واجبات آنرا کامل اقامه کند.
این مرحله سوم بلوغ می شود.

↔️ شاخص این دوره این است که فرد معیار عقلی دارد یعنی هر کاری که می کند، برایش یک دلیلی عقلی می آورد.
اگر کسی به چنین حالتی رسید، حتما نماز کامل برایش واجب می شود. می خواهد هفت ساله باشد یا دوازده ساله.

در مقطع رشدی دبستان، آموزش نماز، وقتی صورت می گیرد که کودک مفهوم حرف شنوی از فرد بالاتر را درک می کند.

 این همان مفهوم پرستش و عبادت است که وقتی در فرد روشن شود، نماز بر او فرض می شود. فرض در اینجا به معنای واجب بلوغی است نه فقهی. حد نماز هر کدام از بلوغ و فقه با یکدیگر متفاوت است.

 در دوره قبل، کودک فقط مفهوم مخاطب را می فهمد اما مفهوم عبادت در او محقق نشده است. مفهوم عبادت بعد از مفهوم مخاطب برای کودک ایجاد می شود.

یعنی می فهمد حرف مخاطب را باید گوش بدهد. بچه ها در حدود 7 سالگی ، امر و نهی برایشان قابل اطاعت می شود، خیر و شر را می فهمند، باید و نباید را می فهمند و برایشان موضوعیت پیدا می کند

 البته خیلی وقتها هم ممکن است انجام ندهند و یا گاهی لجبازی کنند (نباید در امور تعبدی کودک را به سمت لجبازی کشاند) .

مفهوم پرستش را می فهمند یعنی می فهمند که خدایی هست، خدا بر او تکلیف هایی واجب کرده ، خدا از یک سری چیزها خوشش نمی آید و از یک سری چیزها خوشش می آید.

 حد حمل در این سن، اطلاقِ نماز است و نماز کامل لازم نیست.

 همین مقدار که کودک احساس کند که این عمل واجب را انجام می دهد، اثر دارد. یعنی بگویند که به طریقی نماز خوانده یا خودش احساس کند که نماز خوانده است. حس فرد به اینکه نماز را اقامه کرده است، مهم است.

 حتی اگر وضو هم نگرفته بود، در این مرحله مهم نیست. وقتی از کودک می پرسیم نماز خواندی؟ بگوید خواندم. بایستی به قول آنها اطمینان کرد و نباید گفت که نخواندی. همین که احساس کند که باید می خوانده و دارد می گوید بله من نماز خواندم، این کافی است.