تجربه اندوزی از شکست‌ها
یکی از رموز کامیابی این است که از شکست نهراسیم، و از شکست، میوه شیرین بچینیم زیرا شکست در زندگی آینه تمام‌نمایی است که نواقص و اشتباهات را بی کم‌وزیاد به‌خوبی نشان می‌دهد، مردان بزرگ و دل‌آگاه آن را «پُل پیروزی» می‌دانند، کوشش می‌کنند که در آینده علل و موجبات شکست تکرار نشود، و در حقیقت شکست خوردن را شکست نمی‌دانند بلکه از آن می‌ترسند که از شکست، شکست روحی بخورند.
صفحات تاریخ نشان می‌دهد: بسیاری از پیروزی‌ها پس‌از شکست به دست آمده، زیرا شکست خورده‌ها، با روحی زنده و اراده‌ای قاطع بار دیگر وارد میدان فعالیت شده و خود را بدین وسیله در آستانه پیروزی قرار داده‌اند و می‌دانستند که فاصله شکست و پیروزی بسیار کوتاه است. شکست‌خوردگان امیدوار، خود را در هنگام شکست نمی‌بازند، و افتان و خیزان به راه‌پیمایی خود ادامه می‌دهند و بالاخره به مقصد می‌رسند.
در جنگ «احد» بر اثر یک نافرمانی شکست سختی به مجاهدان اسلام وارد گردید، ولی این شکست به قدری آموزنده بود که آن همه فتوحات را بدنبال آورد.
ناپلئون می‌گوید: آن‌قدر شکست خوردم که راه شکست دادن را یاد گرفتم. و به قول برخی: شکست برای ناتوان‌ها زهر کشنده و برای روان‌های توانا پلکان پیروزی است.
در آیین مقدس اسلام، نومیدی که اثر بارز شکست است، گناه بزرگ شمرده شده و از قدیم‌الایام گفته‌اند: «پایان شب سیه سفید است» و نیز گفته‌اند: «در نامرادی‌ها بسی مراد است» و «در نومیدی بسی امید است»
برشی از کتاب : رمز پيروزیِ مردان بزرگ، ص۱۳۲ آيت‌الله جعفر سبحانی
