۱.فلسفه‌ی این کار جلب توجه مردم به یک ارزش و همین‌طور در نقطه‌‌ی مقابل آن به یک مشکل است. بر این اساس رهبری با اطلاعات و گزارش‌هایی که از سراسر کشور دریافت می‌کنند، مطالعات و تجربه‌ای که دارند، درک و دریافتی که از معارف اسلامی و قرآنی و مفاهیم انسانی دارند و نیز اشرافی که به مسائل کشور دارند، هر سال ملت را به یک موضوع توجه می‌دهند

۲. جنس نام سال، جنس فرهنگ عمومی است

در واقع از میان همه‌ی ارزش‌ها و جهت‌گیری‌های مطلوب، رهبری یک ارزش را برجسته می‌کنند و در صدر قرار می‌دهند و توجه همگان را به آن جلب می‌کنند. این در واقع نوعی اعتلای فرهنگ عمومی جامعه است که از وظایف رهبری است. 

۳. نام سال بیشتر برای این است که جامعه و به‌ویژه جوانان در فضای یک شعار و یک نام تربیت شوند. هر کسی که دلش به حال کشور می‌سوزد و می‌خواهد این کشور بهتر پیشرفت و رشد کند، وظیفه دارد که آن نام و آن شعار را توضیح دهد. در واقع تمرکز ملی روی یک مفهوم مثل نام سال باعث می‌شود که آن مفهوم عمیق‌تر در اذهان مردم جای بگیرد.

نکته‌ی مهم: که رهبری وقتی هر سال یک شعاری را مطرح می‌کنند، به این معنی نیست که شعار سال قبل تاریخ مصرفش تمام شده است؛ خشت روی خشت گذاشته می‌شود تا بنای اخلاق عمومی ساخته شود.

۴. مؤلفه‌های انتخاب نام سال 

در واقع نوعی جمع‌بندی مجموع عوامل است؛ از جمله آسیب‌هایی اجتماعی که باید برطرف گردد. جوانه‌های نویی که در جامعه روییده است. گاهی نیز ممکن است شرایط بین‌المللی یا اقتضائات داخلی هم اثرگذار باشد.

نکته مهم:  رهبری برای بیان عیب‌ها از نقطه‌ی مقابل آنها استفاده می‌کنند و آن حسنی را که توجه به آن می‌تواند عیب‌ها را برطرف کند، نام سال قرار می‌دهند. مثلاً در جامعه بی‌انضباطی اجتماعی وجود داشته و ایشان روی انضباط اجتماعی تأکید می‌کنند. یا وقتی بخواهند با تنبلی مقابله کنند، همت مضاعف را برمی‌گزینند. یا وقتی بخواهند اعتماد به نفس را تقویت کنند، صحبت از نوآوری و شکوفایی می‌کنند. وقتی می‌خواهند به پرکاری و عشق به کار تأکید کنند، وجدان کار را اعلام می کنند.

​بهار از تبار محمد است

و جهان به‌تدریج در قلمرو این بهار گام می‌زند.

فردا صبح می‌شود،

آنگاه پیامبران با شاخه‌ای از گل محمدی به دنیا می‌گویند: صبح به‌خیر!

فردا ما آغاز می‌شویم،

فردا جنگلی از پرنده،

آسمانی از درخت

و دریایی از خورشید خواهیم داشت.

فردا پایان بدی‌هاست. 

فردا جمهوری گل‌ محمدی است.

سلمان هراتی

در ایام عید، خیلی ها از سبک زندگی معمول خودشان فاصله می گیرند؛ شبها بیشتر بیدار می مانند، صبح ها دیرتر از خواب بیدار می شوند، بیشتر غذا می خورند، تعداد و حجم میان وعده های شان بیشتر می شود، تنقلات بیشتری به رژیم غذایی شان وارد می شود، زمان بیشتری را پای تلویزیون می گذرانند و تحرک شان به حداقل می رسد.

همه این ها به خستگی و کسالت منجر می شود و نتیجه این خستگی و کسالت، قطعا شادی نیست. 

 بنابراین ضروری است که مراقب سبک زندگی خود در تعطیلات نوروز باشیم.

عید آمد و ما خانه‌ی خود را نتکاندیم

گردی نستردیم و غباری نفشاندیم

آفاق پر از پیک و پیام ست، ولی

ما پیکی ندواندیم و پیامی نرساندیم

صد قافله رفتند و به مقصود رسیدند

ما این خرک لنگ ز جویی نجهاندیم

از نه خم گردون بگذشتند حریفان مسکین

من و دل در خم این زاویه ماندیم

شعر از: مهدی اخوان ثالث

​آقا جانم 

نوروز ، هفت سین دلم به نام شماست:

سین اول: سلام بر مهدی (عج) آقای دلم 

سین دوم : ستاره محبت شماست که خداوند در دلم قرار داد

و سراسر وجودم را سرشار از روشنایی کرد

سین سوم: ساعتی که گذر هر ثانیه اش یاد آور روزهای بی ظهور شما

و نوید بخش روزهای باشما ست.

سین چهارم : سجده ای است پر از دلتنگی دیدار،

در آن سجده از معبودم ظهور شما را خواستارم

سین پنجم:سبزه ای است که به شوق خورشید وجود شما جان گرفته است

سین ششم : سبدی از رنج و غم های غیبت شماست،

سبدی که گل های خشکیده اش با ظهور شما طراوتی جانانه می گیرند

سین هفتم: سیب سرخی است به یادکربلا،

یا رب الحسین ، به حق الحسین ، اشف صدر الحسین ،به ظهورالحجة

اللهم عجل لولیک الفرج