نبود علاقه به انجام کاری، قابل درک است، اما چرا برخی ها، نسبت به نابود شدن زندگی خود بی تفاوت می شوند؟ چرا یک شخص به سادگی حاضر است اجازه دهد که زندگی اش در مقابل چشمانش نابود شود و هیچ کاری برای آن نکند؟

چرا یک شخص نسبت به انجام کاری که می تواند زندگی اش را متحول کند، بی تفاوت می شود؟

بی تفاوتی حالتی است که یک شخص، حرکت به سمت اهدافش را متوقف می کند. اگر یک دانش آموز تلاش برای مطالعه را متوقف کند و حس گناه نیز نداشته باشد، گفته می شود که او بی تفاوت است. در این اينجا به شما می گوییم که چرا احساس بی تفاوتی می کنید و به شما کمک خواهیم کرد که به بی تفاوتی خود غلبه کنید.

 چرا یک فرد، با وجود اینکه به شدت به رسیدن به اهدافش نیاز دارد، نسبت به تلاش کردن بی تفاوت مي شود؟

 وجود مشکلاتی در سایر بخش های زندگی
اگر یکی از بخش های بسیار مهم در زندگی شما دارای مشکلی باشد، ممکن است نسبت به دیگر بخش های زندگی خود که اهمیت کمتری دارند، بی تفاوت شوید. مثلا اگر کار شما، مهمترین بخش زندگی شما بوده باشد و در آن بخش، دچار مشکلات بسیار بزرگی باشید، ممکن است حتی نسبت به خوردن غذا، رسیدن به ظاهر خود و غیره، کاملا بی تفاوت شوید. مثلا هرچند داشتن بدن مناسب برای شما مهم باشد، اما از آنجایی که اولویت اول شما، کارتان بوده است و در آن، نتیجه ی مطلوب را کسب نکرده اید، به سادگی ممکن است نسبت به سایر بخش ها بی تفاوت شوید.

تردید
وقتی تردید داشته باشید که انجام عملی، شما را در جهت رسیدن به اهدافتان کمک خواهد کرد یا خیر، حس بی تفاوتی خواهید داشت. فرض کنید که می خواستید ثروتمند شوید و به این منظور، تصمیم گرفتید یک تجارت اینترنتی را آغاز کنید. اگر نسبت به ثروتمند شدن توسط اینترنت، شک داشته باشید، حس بی تفاوتی را تجربه خواهید کرد. در چنین حالتی، هدف اصلی شما، پولدار شدن است اما به روشی که انتخاب کردید، شک دارید. به همین علت، بی تفاوت خواهید شد.

از دست دادن حس امید
این مورد، رایج ترین دلیل بی تفاوتی است. اکثریت مردم، وقتی امید خود برای رسیدن به هدفی را از دست می دهند، بی تفاوت می شوند. کسی که برای بار بیستم، در کنار گذاشتن سیگار شکست می خورد، نسبت به سیگار کشیدن بی تفاوت می شود. نه به این علت که برایش مهم نیست، بلکه به این علت که امید خود را از دست داده است.

بی تفاوتی و ترس ها
اگر اعتماد بنفس و حس ارزشمند بودن در شما پایین باشد و به خود و مهارت هايتان، اعتماد نداشته باشید، ممکن است از انجام هرکاری که ارزش شما را تست می کند، ترسان باشید.

ادامه دارد…

شرح دعاهای قرآنی

در این برنامه به دعای حضرت موسی علیه السلام می پردازیم؛ سوره طه آیه 25

حضرت موسی پیامبری است که داستانش در قرآن بسیار پر فراز و نشیب است؛

بیش از چهار صد آیه قرآن به ایشان اختصاص پیدا کرده است،و ایشان پیامبر اولوالعزمی است که داستانش در قرآن خیلی متنوع می باشد و خود تولدش داستانی است…

 در فروردین سال ۱۳۱۴ خورشیدی طبق بخش‌نامه وزارت امور خارجه و تقاضای دولت وقت، نام رسمی ایران (به‌جای پرس، پرشیا و غیره) برای کشور ما انتخاب شد.
در مغرب زمین از قرون وسطی، ایران به نام‌هایی از قبیل: پرس (فرانسوی)، پرشیا ( انگلیسی)، پرسیس (یونانی) نامیده شده است.
اسمی که امروز “ایران” گفته می‌شود بیش از ۶۰۰ سال پیش ” اِران ” Eran تلفظ می‌شد.
سعید نفیسی در دی ماه ۱۳۱۳ نام “ایران” را به‌جای “پرشیا” پیشنهاد کرد. این نام‌گذاری در آغاز مخالفانی نیز داشت و بر این باور بودند که در “پرشیا” فرهنگ و تمدنی نهفته است که نمی‌توان آن را حذف کرد و شناخته‌شده و بین‌المللی نیز است؛ اما حامیان نام‌گذاری ایران، اعتقاد داشتند که واژه ایران بسیار کهن و بر اقتدار سیاسی کشور می‌افزاید.
واژهٔ “ایران” بسیار کهن و قبل از آمدن آریایی‌ها به سرزمین‌مان اطلاق می‌شد و نامی تازه و ساخته‌ و‌ پرداخته نیست. پروفسور آرتور اپهام پوپ (۱۹۶۹–۱۸۸۱ میلادی) ایران‌شناس مشهور امریکایی در کتاب “شاهکارهای هنر ایران” که در سال ۱۳۳۸ توسط دکتر پرویز خانلری به زبان فارسی ترجمه شده است، می‌نویسد: «کلمه ایران به فلات و توابع جغرافیایی آن حتی در هزاره پیش از آمدن آریاییان نیز اطلاق می شود.»
واژهٔ “ایران” از دو قسمت ترکیب شده است. قسمت اول به معنی اصیل، نجیب ،آزاده و شریف است. قسمت دوم به معنی سرزمین یا جا و مکان است.
در شاهنامه فردوسی بارها کلمه “ایران” به‌کار رفته‌ است. ده‌ها بار ترکیباتی نظیر: بزرگانِ ایران‌، بر و بوم ایران، ایران و توران، ایران و روم، ایران‌زمین، شهر ایران، ایران و انیران و نیز بیش از ۳۵۰ بار “ایرانی و ایرانیان".
معنی واژه “ایران” سرزمین آزادگان است. فردوسی در شاهنامه درباره خوی آزادگان (ایرانیان) چنین می‌سراید:
تو با دشمن ار خوب گفتی رواست
از آزادگان خوب گفتن سزاست
دکتر محمد معین (۱۲۹۳–۱۳۵۰) ادیب و سخنور نامی ایران در خصوص ریشه واژه ایران می‌نویسد: «اصل و ریشه Arya هر چه باشد، این‌قدر واضح است که این کلمه به تداعی معانی بسیار را به خاطر می‌آورد.
مللی که متعلق به بخش خاوری هند و اروپائیان بودند، خود را بدین نام مفتخر می‌دانستند. آرین Aryan از واژه آریا Arya مشتق است. اجداد مشترک ملل هند و ایران خود را بدان نام معرفی می‌کردند. واژه ایران ، خود از همین ریشه آمده است».
دکتر بهرام فره‌وشی (۱۳۰۴ – ۱۳۷۱) ایران‌شناس و استاد پیشین دانشگاه تهران در خصوص ریشه واژه ایران می‌نویسد: ایران در زبان اوستایی به‌صورت ائیریه Airya و در زبان فارسی باستان اریه Ariya آمده است. در اوستا هم نام قومی ایرانی به معنی شریف و نجیب و اصیل است. این واژه در زبان ایرلندی کهن هم به همین معنی است.
قسمت اول کلمه ایرلند Ir – Land به معنی نجیب و شریف و قسمت دوم آن به معنی سرزمین است. ایرلند به معنی سرزمین نجباست.

منبع: برگرفته از مقاله “چگونه ایران شدیم؟”
نوشته: مجتبی انوری ۱۳۸۶

مناجات های قرآنی

دهها ربنا در قرآن داریم که بسیاری از این ها از زبان انبیاء بیان شده است.

در این برنامه دعای حضرت ابراهیم را در آیه 127 سوره بقره نقل می کنیم. می دانید حضرت ابراهیم دومین پیامبر اولوالعزم الهی است.پیامبری که در آیات متعددی از قرآن، داستان زندگیش آمده است…

➖ گاهی در مهمانی، اول یک شیرینی مقابل آدم می‌گذارند اما او می‏گوید: «بعداً می‌خورم، اگر الان شیرینی بخورم دیگر نمی‏توانم شام بخورم.»

➖غالباً مبارزه با نفس، یعنی ما فعلاً دنبال شام معنوی هستیم، شیرینی‏ مادی را بعداً می‏خوریم. در ماه رمضان میزبان اجازه نمی‏دهد مهمانش از لذت شام معنوی محروم شود. لذا او را از شیرینی قبل از غذا محروم می‌کند. 

➖روزه، برخی لذّات حلال سطح پایین دنیا را بر ما حرام می‏کند، تا انسان به انواع بالاتری از لذّات، یعنی لذّات معنوی، برسد. روزه ساحت الهی انسان را تقویت می‌کند تا به «از خدا لذت بردن» و «به‌سوی خدا رفتن» بیشتر علاقه‌مند بشود.

بخشی از کتاب «چگونه دستورات دینی ما را تربیت می‌کنند؟»