​ دنیای امروز رسم حرمسرا را منسوخ کرده است. دنیای امروز حرمسراداری را کاری ناپسند می‌داند و عامل وجود آن را از میان برده است. اما کدام عامل؟ آیا عامل ناهمواریهای اجتماعی را از میان برده است و در نتیجه همه جوانان رو به ازدواج آورده‌اند و از این راه زمینه حرمسراسازی را از میان برده است؟

خیر، کار دیگری کرده است؛ با عامل اول یعنی عفاف و تقوای زن مبارزه کرده و بزرگترین خدمت را از این راه به جنس مرد انجام داده است. تقوا و عفاف زن به همان نسبت که به زن ارزش می‌دهد و او را عزیز و گرانبها می‌کند، برای مرد مانع شمرده می‌شود.

 دنیای امروز کاری کرده است که مرد عیاش این قرن نیازی به تشکیل حرمسرا با آنهمه خرج و زحمت ندارد. برای مرد این قرن از برکت تمدن غرب همه جا حرمسراست. مرد این قرن برای خود لازم نمی‌داند که به اندازه هارون الرشید و فضل بن یحیی برمکی پول و قدرت داشته باشد تا به اندازه آنها جنس زن را در نوعهای مختلف و رنگهای مختلف مورد بهره برداری قرار دهد. 

 استاد مطهری، نظام حقوق زن در اسلام، ص۶۵

​  تمام بستر انسان سازی در محیط خانواده شکل میگیرد و مهمترین و تاثیرگذارترین محیط خانواده است.

موثرترین افراد در شکل گیری شخصیت هر انسانی پدر و مادر اوست.

برای به وجود آمدن یک زندگی شاد و موفق باید:

- زن و شوهر در سختیها کنار یکدیگر باشند.

- زن و شوهر برای یکدیگر وقت گذاری داشته باشند.

- زن و مرد از همدیگر قدردانی کنند که یکی از فواید و آثار مهم آن ایجاد روحیه مثبت است.

- زن و شوهر در مواجهه با تفاوت های شخصیتی و رفتاری یکدیگر برخورد محبت آمیز و غیر پرخاشگرانه داشته باشند.

 توجه داشته باشیم در زندگی مشترک دو رویکرد وجود دارد و باید یکی از آنها را انتخاب کرد.

۱- جنگ که ارمغان آن ویرانی است.

2 تعامل که آثار مثبت بسیاری دارد.

 انسان غریزه ستیزه جو دارد. بهترین رفتار در زندگی فردی و اجتماعی این است با کسی به جنگ نپرداخت. حال زندگی مشترک جایگاه ویژه خود را دارد.

استاد تراشیون

کتاب: احیای انقلاب پس از تیر خلاص منافقین
ویژه نامه: چهلمین سالگرد شهدای هفتم تیر حزب جمهوری اسلامی
موضوع: نگاهی مختصر به ترورهای ناجوانمردانه سازمان منافین در سال 1360
ویژه: روایتگری در مساجد، نماز های جمعه و یادواره های شهدا

هفتم تیر سالروز شهادت شهید بهشتی و۷۲تن از یارانش گرامی باد.???

یکی از اصلی‌ترین فلسفه‌های دوران عقد شناخت دو طرف از یکدیگر است. از آن جایی ‌که دختر و پسر در دوران عقد به ‌جهت مَحرم بودن ارتباط راحت‌تری با هم دارند شناخت بهتر و کامل‌تری نسبت به ‌هم پیدا می‌کنند؛ پس‌ اصل این ‌که دختر و پسر مدتی را به ‌عنوان دوران عقد با هم باشند را لازم و ضروری می‌دانم.

برشی از کتاب: نیمه دیگرم، ج۳، ص۱۲۷

 محسن عباسی ولدی