هیچ تاسفی نمی خوریم که لیبرالها در کنار ما نیستند...
هیچ تأسفی نمیخوریم که لیبرالها در کنار ما نیستند، چرا که از اول هم نبودند.
تشکر از شورای نگهبان
امام خمینی (ره):
من امروز بعد از دهسال از پیروزى انقلاب اسلامى همچون گذشته اعتراف میکنم که بعضی تصمیمات اول انقلاب در سپردن پستها و امور مهمه کشور به گروهى که عقیده خالص و واقعى به اسلام ناب محمدى نداشتهاند، اشتباهى[تحمیل اطرافیان] بوده است که تلخى آثار آن به راحتى از میان نمیرود، گرچه در آن موقع هم من شخصا مایل به روى کار آمدن آنان نبودم ولى با صلاحدید و تأیید دوستان قبول نمودم
و الآن هم سخت معتقدم که آنان به چیزى کمتر از انحراف انقلاب از تمامى اصولش و هر حرکت به سوى آمریکای جهانخوار قناعت نمیکنند، در حالى که در کارهاى دیگر نیز جز حرف و ادعا هنرى ندارند.
امروز هیچ تأسفى نمیخوریم که آنان در کنار ما نیستند چرا که از اول هم نبودهاند. انقلاب به هیچ گروهى بدهکارى ندارد و ما هنوز هم چوب اعتمادهاى فراوان خود را به گروهها و لیبرالها میخوریم.
صحیفه نور، ج۲۱، ص۲۸۵
برخورد سلیقهای با حق و رأی مردم ممنوع!
در انتخابات، دو مسئله از همه مهمتر است: مسئله اول،حضور مردم، مسئلهی دوم، قانونگرائی در انتخابات.
اینجور نباشد که اگر انتخابات بر طبق نظر ما انجام گرفت، قبول داشته باشیم؛ اگر برخلاف نظر ما بود، «وَ إن یَکُن لَهُمُ الحَقُّ یَأتوا إلَیهِ مُذعِنین».(۱) اگر حق را به ما دادند، آنی که ما میخواهیم، سر کار آمد، قانون را قبول داریم؛ اگر آنی که ما میخواهیم، سر کار نیامد، میزنیم زیر قانون؛ نه قانون را قبول داریم، نه رأی مردم را قبول داریم؛ این نمیشود. فتنه ۸۸ همین جور بود. ادعا کردند که قانونگرا هستند، بعد خب مردم به آنها رأی ندادند، اکثریت مردم به کس دیگری رأی دادند؛ اینها بنا کردند دعوا راه انداختن. ۱۳۹۰/۷/۲۰
-سوره نور، آیه ۴۹
⬇️ مطالعه نسخه کامل این شماره خط حزبالله:
farsi.khamenei.ir/news-content?id=47866
حرکتی خودجوش...
رهبر معظم انقلاب اسلامی حفظه الله:
قیام پانزدهم خرداد حرکتی خودجوش و مردمی و نمادی از پیوند و همراهی مردم و روحانیون بود.
هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟
1⃣ اخلاق محور باشیم
2⃣ بدنبال هدایت دیگران باشیم
3⃣ دعوت به حق و حقیقت را یک اصل بدانیم
4⃣ همچون پدری مهربان باشیم
5⃣ از رفتار جناحی بپرهیزیم
همچون پدری مهربان باشیم
هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟
مقتضای پدر بودن برای جامعه - چنانکه پیامبر گرامی اسلام ص خود و حضرت علی ع را پدران امت اسلامی نامیده اند - این است که در تأسیس جامعه مطلوب اسلامی، دخیل باشیم و برای اصلاح آن بکوشیم.
در کتب لغت بر این معنا تأکید شده که واژه «اب» به پدری که فرزند از صلب وی باشد، اختصاص ندارد؛ بلکه این واژه از توسعه مفهومی برخوردار بوده و در اصل به معنای تربیت مادی و معنوی آمده است (التحقیق ج ۱، ص ۲۷)
طبیعی است با توجه به اضافه واژه «اب» به «امت» و انتساب آن به اهل بیت، می توان افرادی را پدران امت نامید که ظهور و هویت امت به آنها مستند بوده و آنان با شفقت و مهربانی، هادیان مردم به سوی صلاح و پیشرفت بوده، بنای جامعه اسلامی و اصلاح و هدایت آن را برعهده دارند.
بر این اساس، روحانیان و علمای اسلام - به عنوان جانشینان انبیا و ائمه ما در عصر غیبت؟ - را میتوان پدران معنوی امت نامید و وظایف و کارویژه هایی همسو با وظایف پیامبران و ائمه علیهم السلام برای آنها قائل شد که مطابق آن، روحانیان باید رفتاری مانند رسولان الهی داشته و در حد توان، خلا غیبت آنان را پر کنند. از این رو آنان علاوه براینکه باید در روزگار طولانی غیبت که شیاطین پنهان و آشکار، به پایه های اعتقادی مسلمانان هجوم آورده اند، پناهگاه آنان در حوزه های علمی و اعتقادی باشند و توان علمی و عملی خویش را در مرزداری از حریم اسلام، صرف نمایند.
سزاوار است امت اسلام را فرزندان خویش بدانند و رفتاری با آنها داشته و با رعایت اخلاق و بزرگوارانه از طرفداری افراد خاص پرهیز و تبعیض در رفتار را وانهند. آنان ضمن مهرورزی و دلسوزی نسبن به همه افراد جامعه اسلامی، آموزه های دینی را ملاک طرفداری و حمایت از افراد و گروهها قرار دهند و فارغ از تعصبات گروهی، صنفی و حزبی، صف دوست و دشمن را معین سازند؛ چنان که امام خمینی فرمودند:
«ائمه جمعه، ائمه جماعت ، روحانیون محترم، اینها باید توجه به این معنا داشته باشند که اینها پدر هستند از برای ملت. اینها با مردم باید سمت پدری داشته باشند. اینها با مردم باید رفتارشان رفتار پدرانه باشد (صحیفه امام، ج ۱۹، ص ۲۵۰)