و إِذا قِیلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَکمُ اللَّهُ قالَ الَّذِینَ کفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا أَ نُطْعِمُ مَنْ لَوْ یشاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِی ضَلالٍ مُبِینٍ (سوره یس، آیه 47)

و هرگاه به آنان گفته شود: از آن چه خداوند روزی شما کرده بخشش کنید، کسانی که کفر ورزیدند به کسانی که ایمان آورده اند می گویند: آیا به کسانی غذا دهیم که اگر خداوند می خواست خودش به آنها غذا می داد؟شما در گمراهی آشکاری هستید.

پیامها

1- توجّه به این که «آن چه داریم رزق الهی است نه ملک ما» بخشش را آسان می کند.
2- کفر، سبب خود داری از انفاق است.
3- کافر، رازق بودن خدا را مسخره می کند.
4- انفاق، نشانه ایمان است. (زیرا ترک انفاق از ویژگی های کفّار شمرده شده است).
5- کار انسان به جائی می رسد که کفر و بخل را راه درست و ایمان و انفاق را انحراف می شمرد.

منبع: تفسیر نور؛ ج 7؛ ص543

 1. كفایت كردن خدا در زندگانی دنیا : «‌وَمَنْ یتَوَكَّلْ عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسْبُهُ»؛ و هر كس بر خدا توكل نماید، خدا او را كافی است.» ‌

 2. روزی خوردن از مجرای غیر منتظره : رسول اکرم «ص» می فرماید: كسی كه با [بریدن امیدش از دیگران] به خدا دل ببندد، خدا كفایت امور زندگیش را می‌كند و از جایی كه به فكرش نمی‌رسد، روزیش را می‌رساند و آن كس كه به دنیا دل ببندد، خدا كارش را به دنیا وا می‌گذارد.

 منبع: (طلاق/3)

خانواده‌اي از دست فرزند شرورشان كلافه شده بودند. بي‌ادبي فرزند خردسال، پدر و همه اهل منزل را رنج مي‌داد. بيرون از منزل نيز كسي از آزار و اذيت او آسايش نداشت. پدر نيز هر بار او را به باد كتك مي‌گرفت، به اميد اين كه بر اثر تنبيه، دست از كارهاي زشت بردارد؛ اما فايده‌اي نداشت.
روزي دست فرزند خود را گرفت و نفس زنان، نزد حضرت ابوالحسن ـ عليه السّلام ـ آورد و از وي شكايت كرد. حضرت نگاهي به آن مرد كرد و خواست راه و روش تربيت كردن را به او بياموزد. فرمود: «فرزندانت را نزن.» مرد از خودش پرسيد: پس چگونه فرزندم را تربيت كنم. منتظر بود تا ادامه كلام امام را بشنود.
امام ادامه داد: «براي ادب كردنش از او دوري و قهر كن.» مرد گويا دنياي جديدي در تربيت فرزند به رويش گشوده شد. در همان لحظه تصميم گرفت شيوه قهر و دوري را پيشه خود را سازد و با فرزندش سخني نگويد. در همين فكر بود كه ادامه كلام امام، او را آگاه‌تر كرد. امام فرمود: «ولي مواظب باش قهرت زياد طول نكشد و هر چه زودتر با فرزندت آشتي كن.»[1]

بيان:
شيوه تنبيه بدني در تربيت كودك هيچ تاثيري ندارد، بلكه نتيجه عكس دارد. چون علاوه بر عادت به تنبيه، عظمت و ابهت پدر و مادر و يا معلم را نزد كودك خدشه‌دار مي‌كند و راه براي تربيت بعدي نيز بسته مي‌شود.
———————
[1] . بحارالانوار، ج101، ص99

امام محمّد تقی (امام جواد)(علیه السلام) فرمود:
إِعْلَمْ أَنَّکَ لن تَخْلُو مِنْ عَیْنِ اللهِ فَانْظُرْ کَیْفَ تَکُونُ(1)

بدان که از دیدگاه پروردگار بیرون نخواهی رفت اکنون ببین چگونه خواهی بود؟

شرح کوتاه
نخستین اثر ایمان به خداوند بزرگ، احساس یک مراقبت دائمی بر سر تا پا و درون و برون از ناحیه علم و آگاهی اوست، نه تنها هیچ نقطه ای از دیدگاه علم او بیرون نیست، بلکه مراقبین او از چهارسو، از همه جا، ما را احاطه کرده اند.
هر قدر پایه ایمان بالاتر برود احساس این مراقبت، بیشتر و عمیق تر می گرد، تا آن جا که انسان خود را به طور دائم در حضور او می بیند، این احساس بزرگترین وسیله اصلاح فرد واجتماع، و زیباترین جلوه های ایمان است، که احیا کردن آن به مهم ترین نابسامانی های اجتماعی سامان می بخشد.

1. از کتاب تحف العقول.
یکصد و پنجاه درس زندگی - آیت الله ناصرمکارم شیرازی

پیغمبرگرامی اسلامی می فرماید:
إِعْدِلُوا بَیْنَ أَوْلادِکُمْ کَما تُحِبُّونَ أَنْ یَعْدِلُوا بَیْنَکُمْ(1)
در میان فرزندان خود عدالت کنید همان طور که دوست می دارید آنها در میان شما عدالت کنند.
شرح کوتاه
یکی از اشتباهات بزرگ تبعیض در میان فرزندان است، بعضی از مردم، برای فرزند بزرگ و به اصطلاح ارشد امتیاز قائل می شوند و بعضی برای کوچک ترین فرزند، و گاهی آنچنان در این راه، افراط می کنند که هر چه از محبّت و مال و عواطف دارند در اختیار یکی از آنها قرار می دهند و دیگران را بکلی محروم می سازند، این موضوع آتش کینه و حسد را دل آنها بر می افروزد و در آینده نسبت به یکدیگر دشمن و نسبت به پدر و مادر کینه جو، و حتی نسبت به اجتماع هم در مقام انتقام جویی بر می آیند.

1. بحارالانوار، جلد 23.

یکصد و پنجاه درس زندگی - آیت الله ناصرمکارم شیرازی